Η στήλη, μετά από τις δύσκολες προηγούμενες εβδομάδες, επιστρέφει στην αβάσταχτη ελαφρότητα του προεκλογικού τοπίου…
Κεντρικό γεγονός για τη Νέα Ιωνία, η μάχη του … Παναιτωλίου. Δεν μάθαμε κάτι που δεν ξέραμε φυσικά όλο το τελευταίο διάστημα. Η Δήμαρχος συνεχίζοντας το αλαζονικό, αυταρχικό στυλ της «τοπικής άρχοντος» που δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα, εντελώς τυχαία εντός της προεκλογικής περιόδου, αποφάσισε να βραβεύσει τους εθελοντές που συμμετείχαν στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια της Ν. Ιωνίας στο Παναιτώλιο. Άλλη μια προεκλογική φιέστα λοιπόν της κ. Θωμαΐδου, ευγενική χορηγία των δημοτών που πληρώνουν δημοτικά τέλη και φόρους προκειμένου να …επανεκλεγεί η κ. Θωμαΐδου. Εξάλλου με έξοδα του Δήμου έχει ήδη κυκλοφορήσει το ιλουστρασιόν φυλλάδιο με το..έργο της δημοτικής αρχής.
Στο σημείο αυτό βέβαια δεν
μπορούμε να αντισταθούμε και να μην σχολιάσουμε το γεγονός ότι στο εν λόγω
φυλλάδιο, μια σειρά από εργασίες που αποτελούν αρμοδιότητα και υποχρέωση του
Δήμου, διαφημίζονται ως έργο!!! Δηλαδή ο καθαρισμός των φρεατίων, αυτονόητη
εργασία του Δήμου για να μην πλημμυρίσουμε, οφείλεται στο έργο της δημοτική
αρχής;
Επιστρέφοντας στη μάχη του
Παναιτωλίου, υπήρξαν κι άλλοι συμμετέχοντες ωστόσο…Απρόσκλητοι μουσαφιραίοι της
εκδήλωσης. Πρώτος ο κ. Μανούρης και εκ μέρους της Ενότητας η κ. Κατημερτζή.
Έχοντας σχηματίσει το «μέτωπο των Απρόσκλητων» αποφάσισαν να πάρουν την
κατάσταση στα χέρια τους, ώστε να μην τους πάρουν το μερίδιο της δόξας των εθελοντών…Διεκδίκησαν
λοιπόν το μικρόφωνο από τα κάτω…Γενικά ως Εκτός Σχεδίου είμαστε θερμοί
υποστηρικτές των διεκδικήσεων από το κάτω… Υπάρχει ωστόσο μια φαιδρότητα όταν
το αντικείμενο της διεκδίκησης είναι το…μικρόφωνο. Δεν έλειψαν φυσικά και οι
αστάθμητοι παράγοντες, όπως κάποιοι «πραιτωριανοί» της κ. Θωμαΐδου, εργαζόμενοι
απ ότι μάθαμε του Δήμου, οι οποίοι αποπειράθηκαν να απομακρύνουν τους
Απρόσκλητους. Ενδεικτικό στοιχείο του ιδιοτελούς και προς το πολιτικό της
όφελος μηχανισμού που έχει στήσει η Δήμαρχος.
Όλο αυτό το σκηνικό δεν
μπορεί να μη μας φέρει στο μυαλό τη γνωστή παροιμία με τα συμπαθή τετράποδα που
έλυναν τις διαφορές τους στον λάθος αχυρώνα. Θα κρατήσουμε ένα επίπεδο όμως,
ένεκα της προεκλογική περιόδου και δεν θα την επικαλεστούμε.
Επιστρέφοντας στις μέρες και τα έργα της Δημάρχου, δεν προλάβαμε να πάρουμε κι εμείς βασιλικό…Φταίμε κι εμείς βέβαια καθότι δεν εκκλησιαζόμαστε όσο συχνά θα έπρεπε…Του Τίμιου Σταυρού , λοιπόν την εβδομάδα που μας πέρασε, και η Δήμαρχος μοίρασε στις εκκλησίες βασιλικούς και φυλλάδια. Μάλλον η Μητρόπολη φέτος, θερμή και αυτή υποστηρίκτρια της Δημάρχου, αποφάσισε να μπει στη μάχη του άλλου…Σταυρού. Του εκλογικού. Αλλιώς πως να εξηγήσουμε ότι επέτρεψε να μετατραπούν οι εκκλησίες σε προεκλογικά περίπτερα; Να έπαιξαν ρόλο και οι φήμες περί Θεσσαλονίκης, μια ανάσα δρόμος από την «πάσης Ελλάδος»;
Πάντως, παρά τις όποιες πετεινομαχίες μεταξύ των διεκδικητών της δημαρχίας συμφωνούν μεταξύ τους στην ανάγκη για κάμερες, περισσότερες κάμερες, παντού κάμερες… έτσι για να αστυνομευτεί ο τόπος, που θα έλεγε και κάποιος ποιητής. Κάμερες ακόμη κι εκεί που αθλούνται τα παιδιά μας. Για να κινηθεί λίγο το χρήμα και στον αντίστοιχο κλάδο. Λες και το πρόβλημα της άθλησης των παιδιών δεν εμποδίζεται από την έλλειψη ελεύθερων χώρων αλλά από το αν υπάρχουν ή όχι κάμερες στα γηπεδάκια του μπάσκετ και του ποδοσφαίρου. Αλλά είπαμε, τους ελεύθερους χώρους, τους δώρισαν στην εκκλησία ξεχνώντας τις ανάγκες των παιδιών. Υποκρισία στην καλύτερη εκδοχή, το ονομάζουμε εμείς.
