Στην εποχή της συνέχισης της καπιταλιστικής κρίσης, της «εξόδου» από τα μνημόνια και της δέσμευσης στις μνημονιακές συμφωνίες ως το 2060, της φτώχειας, της ανεργίας και της καταπάτησης εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, της πολεμικής και φασιστικής απειλής, η φωνή της ανατρεπτικής, αντικαπιταλιστικής αριστεράς εξακολουθεί να ακούγεται σε όλο και περισσότερους δήμους και περιφέρειες της Ελλάδας. Κομμάτι αυτής αποτελεί και η ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ, η οποία εξακολουθώντας να δρα μέσα στις διαδικασίες του εργατικού και λαϊκού κινήματος, ταυτόχρονα θα παρέμβει και στην διαδικασία των προσεχών δημοτικών εκλογών.
Οι θεσμικές αλλαγές που εισάγονται με την ψήφιση του «Κλεισθένη Ι», στοχεύουν στην αποτελεσματικότερη και ταχύτερη πρόσδεση δήμων και περιφερειών με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, και αποτελούν συνέχεια και «εκσυγχρονισμό» όσων εφαρμόστηκαν με τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη». Οι δήμοι και οι περιφέρειες ολοκληρώνονται σε ένα το τοπικό κράτος που θωρακίζεται και θεσμικά, ώστε να είναι ακόμα πιο εχθρικό σε βάρος των εργαζομένων. Η λιτότητα, η ιδιωτικοποίηση/ανταποδοτικότητα υπηρεσιών και η διάλυση του κοινωνικού κράτους έχουν και τη σφραγίδα και των δημοτικών αρχών (έμμεσα ή άμεσα).
Στο πεδίο αυτό, οι πολιτικές προτάσεις για δήθεν φιλολαϊκή διαχείριση των περιφερειών και των δήμων στοχεύουν να εγκλωβίσουν τις εργατικές διεκδικήσεις και να περιορίσουν τις κοινωνικές ανάγκες στα πλαίσια του «εφικτού» που κάθε φορά θα ορίζεται από τα ΕΣΠΑ, τις συμφωνίες στα πλαίσια της ΕΕ, τους μνημονιακούς νόμους και τις συνθήκες σταθερότητας που θα επιβάλλουν οι «επενδυτές».