Το φοιτητικό κίνημα δε συκοφαντείται, δεν καταστέλλεται, δεν υποχωρεί!

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΕΛΙΚΑ;

10 μήνες κινητοποιήσεων. Οι φοιτητές είναι στους δρόμους από τον προηγούμενο Μάιο διεκδικώντας τα αυτονόητα. Τη διατήρηση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας και ένα μέλλον που να μην τους πετάει στην ανασφάλεια και στην ανεργία. Το φθινόπωρο ζήσαμε την μεγάλη απεργία των δασκάλων. Και αυτοί διεκδικούνε τα αυτονόητα. Ένα σχολείο πραγματικής μόρφωσης για τα παιδιά, με εκπαιδευτικούς που να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια. Απεργία διαρκείας των πανεπιστημιακών καθηγητών. Γιατί δεν θέλουν να γίνουν οι διαμεσολαβητές της εισβολής της αγοράς στο δημόσιο πανεπιστήμιο.

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ;

Μειοψηφία οι φοιτητές και οι καταλήψεις. Μειοψηφία οι απεργοί δάσκαλοι. Μειοψηφία οι απεργοί πανεπιστημιακοί. Πλειοψηφία αυτοί που θέλουν να παραδώσουν τη δημόσια εκπαίδευση στα ιδιωτικά συμφέροντα. Δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές αστυνομικοί, ακροδεξιοί που παρελαύνουν από τα τηλεοπτικά παράθυρα έχουν γίνει «ειδικοί» στα ζητήματα των «μεταρρυθμίσεων» και μάλιστα εκφράζουν την πλειοψηφούσα άποψη!!!

Οχι στο ξεπουλημα των Ελεύθερων Χώρων

Λίγη ιστορία…

Μόλις τρία χρόνια πριν πραγματοποιήθηκε αυτό που ονομάστηκε «εθνικός στόχος», η πιο «άψογη» Ολυμπιάδα μαζί με τα άλλα «μεγάλα έργα» των τελευταίων χρόνων. Τότε οι κυβερνήσεις και τα glamorous αφεντικά της Αθήνας μας καλούσαν να ‘συμμετάσχουμε’ στον τρελό ρυθμό των έργων σαν κομμάτι μιας μεγάλης ‘ελληνικής’ οικογένειας. Αφού οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιδόθηκαν σε ένα όργιο καταπάτησης ελεύθερων χώρων για τις ανάγκες ανέγερσης των ολυμπιακών ακινήτων, αφήνοντας σε εμάς να αποπληρώσουμε τα έργα τους, αφού προχώρησαν στην ατέλειωτη εντατικοποίηση σε βαθμό εξόντωσης δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στις κατασκευές, αφού επέβαλαν άθλιες συνθήκες εργασίας, ωράρια πλέον των 60 ωρών την εβδομάδα, ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας των έργων με αποτέλεσμα να μετράμε δεκάδες θανάτους εργαζομένων, τώρα προχωρούν ακόμα παραπέρα εκποιώντας και καταστρέφοντας τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου και μεγάλους ελεύθερους χώρους του λεκανοπεδίου, αλλάζοντας τις ήδη λαβωμένες χρήσεις τους.