ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΕΛΙΚΑ;
10 μήνες κινητοποιήσεων. Οι φοιτητές είναι στους δρόμους από τον προηγούμενο Μάιο διεκδικώντας τα αυτονόητα. Τη διατήρηση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας και ένα μέλλον που να μην τους πετάει στην ανασφάλεια και στην ανεργία. Το φθινόπωρο ζήσαμε την μεγάλη απεργία των δασκάλων. Και αυτοί διεκδικούνε τα αυτονόητα. Ένα σχολείο πραγματικής μόρφωσης για τα παιδιά, με εκπαιδευτικούς που να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια. Απεργία διαρκείας των πανεπιστημιακών καθηγητών. Γιατί δεν θέλουν να γίνουν οι διαμεσολαβητές της εισβολής της αγοράς στο δημόσιο πανεπιστήμιο.
ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ;
Μειοψηφία οι φοιτητές και οι καταλήψεις. Μειοψηφία οι απεργοί δάσκαλοι. Μειοψηφία οι απεργοί πανεπιστημιακοί. Πλειοψηφία αυτοί που θέλουν να παραδώσουν τη δημόσια εκπαίδευση στα ιδιωτικά συμφέροντα. Δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές αστυνομικοί, ακροδεξιοί που παρελαύνουν από τα τηλεοπτικά παράθυρα έχουν γίνει «ειδικοί» στα ζητήματα των «μεταρρυθμίσεων» και μάλιστα εκφράζουν την πλειοψηφούσα άποψη!!!
Μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της καθοδηγούμενης δημοσιογραφίας, τα ογκώδη συλλαλητήρια δεκάδων χιλιάδων φοιτητών μετατρέπονται σε «μειοψηφίες» που κλείνουν τους δρόμους και εμποδίζουν την κυκλοφορία. Η αστυνομική βία και η εκτεταμένη χρήση χημικών μετατρέπονται στα «απολύτως αναγκαία μέτρα για τη διατήρηση της τάξης». Ο αστυνομικός που πυροβόλησε κατά τη διάρκεια φοιτητικής διαδήλωσης γίνεται παράδειγμα αστυνομικού που κάνει «καλά τη δουλειά του», τι κι αν έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή τόσων παιδιών.
Μεμονωμένα περιστατικά επεισοδίων μετατρέπονται σε στρατιές «κουκουλοφόρων» που διασαλεύουν το δημόσιο βίο. Πρετεντέρης, Κακαουνάκης, Τράγκας και άλλοι «δημοσιογράφοι» μετατρέπουν τα βραδινά δελτία ειδήσεων σε δικαστικές αίθουσες, παίζοντας το ρόλο του εισαγγελέα, καθίζοντας στο σκαμνί κάθε εκπρόσωπο των φοιτητών που προσπαθεί να πει τι συμβαίνει πραγματικά.
ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ.
ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΑΝΑΠΟΔΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ «ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ»
Μια εικόνα χίλια ψέματα. Θέλουν να μας πείσουν ότι η υπόθεση της παιδείας δεν είναι και δική μας υπόθεση. Μας θέλουν στον καναπέ με το τηλεκοντρόλ στο χέρι να ψάχνουμε για το δελτίο με τον καλύτερο καβγά. Το φοιτητικό κίνημα όμως δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις. Είναι μια πραγματικότητα δεκάδων χιλιάδων νέων ανθρώπων που βγαίνουν στους δρόμους, συμμετέχουν σε γενικές συνελεύσεις, κάνουν καταλήψεις, δίνουν μια μάχη αξιοπρέπειας ενάντια στη λογική του κέρδους και της αγοράς, προασπίζοντας το δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας. Από εχθρούς απέκτησαν πολλούς. Συμμάχους μπορούν να έχουν όλους εμάς που μας ενδιαφέρει σε τι σχολείο και πανεπιστήμιο θα πάνε τα παιδιά μας. Που δεν θεωρούμε ότι τα ζητήματα της παιδείας είναι υπόθεση κάποιων «ειδικών» που βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα αλλά αυτών που είναι άμεσα θιγόμενοι από τις αντιδραστικές αλλαγές.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
Η αστείρευτη αποφασιστικότητα των αγωνιζόμενων φοιτητών που εδώ και 10 μήνες συγκρούονται με τις κυβερνητικές επιλογές, αποτελεί την πιο τρανή – στην πράξη και τη συνείδηση των νέων – καταδίκη του νέου νόμου-πλαίσιο.
Οι 35.000 διαδηλωτές της πορείας της Πέμπτης 8 Μάρτη αντιμετωπίστηκαν με την πιο ωμή και τρομοκρατική βία, σε μία απέλπιδα προσπάθεια της κυβέρνησης να «τελειώνει επιτέλους» με το θέμα της παιδείας που η αγωνία και η πάλη του κόσμου της εκπαίδευσης έχει φέρει στο προσκήνιο εδώ κι ένα χρόνο.
Αφού απέτυχε η σπίλωση από τα διαρκή τηλε-δικαστήρια, ο αναμασημένος χαρακτηρισμός των φοιτητών ως μειοψηφίες, τα στημένα γκάλοπ και η απόκρυψη διαστάσεων και αιτημάτων της φοιτητικής εξέγερσης, η σύγχρονη «ελληνική δημοκρατία» έδειξε τα «δόντια» της, εξαπολύοντας χιλιάδες ΜΑΤατζήδες με γκλοπς, δακρυγόνα και άλλα πολεμοχαρή υλικά με στόχο να διαλύσει την πορεία κι αποτέλεσμα 61 συλλήψεις και τουλάχιστον 50 τραυματίες στα νοσοκομεία(!!!). Το όργιο της αστυνομο-τρομοκρατικής βίας το μόνο που δείχνει είναι πως η κυβέρνηση της ΝΔ και η συμπολίτευση του ΠΑΣΟΚ ξέμειναν από συμμάχους!
Η λυσσαλέα επίθεση στη διαδήλωση δεν δείχνει τη δύναμη, αλλά την αδυναμία της κυβέρνησης. Θέλει με τον τρόπο αυτό όχι μόνο να καταστείλει αυτούς που αγωνίζονται, άλλα και όποιον ετοιμάζεται να σηκώσει κεφάλι απέναντι στο νέο κύμα λιτότητας και αντεργατικών μέτρων που επιβάλλουν το κεφάλαιο και η ΕΕ, οι κάθε λογής απογραφές του δημόσιου χρέους και η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Όμως, γελάστηκαν. Το αποδεικνύει η συνέχιση των φοιτητικών κινητοποιήσεων και καταλήψεων παρά την τρομοκρατία, την αδιαλλαξία, τον εκφοβισμό της κυβέρνησης. Το αποδεικνύουν τα γεμάτα αμφιθέατρα των φοιτητών κάθε εβδομάδα με τις αμεσοδημοκρατικές τους συνελεύσεις, οι μεγάλες κινητοποιήσεις κάθε Πέμπτη κόντρα στο πείσμα όσων θέλουν «να τελειώνουν» με τις «απείθαρχες μειοψηφίες».
Ο αγώνας των φοιτητών ενάντια στο νέο νόμο πλαίσιο είναι ένας αγώνας δίκαιος είναι αγώνας για το δικαίωμα στην εκπαίδευση, τη δουλειά. Αυτός ο νόμος έρχεται να φτιάξει ένα πιο αυταρχικό και οικονομικά ανταποδοτικό πανεπιστήμιο. Είναι ο νόμος που καταργεί ουσιαστικά το άσυλο (σημείο που έχει κριθεί και αντισυνταγματικό..) και ποινικοποιεί τους αγώνες με τον ίδιο τρόπο που όλες οι απεργίες κρίνονται «παράνομες και καταχρηστικές». Μετατρέπεται σε άσυλο για τις επιχειρήσεις την ίδια στιγμή που εισάγονται manager και 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα, ενώ τα εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων περνάνε σε δεύτερη μοίρα.
Η πάλη των φοιτητών ενάντια στο χτύπημα των εργασιακών τους δικαιωμάτων αφορά όλες τις γενιές εργαζομένων. Στο νέο φόντο των ελαστικών σχέσεων εργασίας και της άρσης κάθε ασφαλιστικού δικαιώματος, η νέα γενιά εργαζομένων θα είναι η πρώτη άλλα όχι η μόνη κατηγορία που θα χτυπηθεί για να αξιοποιηθεί αργότερα ως κεκτημένο για την χειροτέρευση των όρων εργασίας των ήδη εργαζόμενων.
Ο αγώνας τους για δημόσια και δωρεάν παιδεία είναι αγώνας ενάντια στην πολιτική που υποχρεώνει εκατομμύρια γονείς να ξοδεύουν ολόκληρους μισθούς σε φροντιστήρια, αγώνας ενάντια στην αποπομπή δεκάδων χιλιάδων μαθητών από τα λύκεια κάθε χρόνο μέσω της περιβόητης βάσης του 10, αγώνας όσων θέλουν να μορφώνονται με αξιοπρέπεια.
ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙΤΑΙ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΕΙ!
Το φοιτητικό κίνημα είναι η πιο ζωντανή και ελεύθερη έκφραση ενάντια στην αντεργατική – αντιεκπαιδευτική πολιτική των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΕΕ. Οι αγώνες που διεξάγονται στην εκπαίδευση αφορούν και μας. Τα αιτήματά τους άλλωστε κάθε άλλο παρά άσχετα είναι από την πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά στη γειτονιά μας. Η υποστήριξη και η ενίσχυσή τους είναι και δικό μας θέμα. Η έμπρακτη συμπαράσταση, αλληλεγγύη και συμμετοχή είναι καθήκον όλων μας!
- Νίκη στις φοιτητικές καταλήψεις
- Κάτω η πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε Παιδεία – Εργασία
- Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων - Να παύσει κάθε δίωξη και να απελευθερωθούν οι συλληφθέντες.
- Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση για όλους.
ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ - Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στην Νέα Ιωνία
