Ωδείο Δήμου Νέας Ιωνίας: Η υποκρισία του Δημάρχου και η δύναμη της συλλογικής διεκδίκησης

Στις αρχές Μαρτίου, με ανακοίνωσή μας, γνωστοποιήσαμε σε γονείς μαθητών του Ωδείου και γενικά στους κατοίκους του δήμου μας το  καθεστώς ομηρίας στο οποίο βρίσκονται οι εργαζόμενοι μουσικοί στο Ωδείο Δήμου  Νέας Ιωνίας. Παρά τις υποσχέσεις του Δημάρχου Μανούρη και της δημοτικής αρχής, οι μουσικοί, εργάζονται από αρχές Οκτώβρη χωρίς ασφάλιση, χωρίς ένσημα και με «μαύρες» αποδοχές.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι καινούρια, αλλά αποτελεί συνέχεια των πολιτικών που ξεκίνησαν από τη δημαρχία Γκότση , όπου επιβλήθηκε το καθεστώς της ανταποδοτικότητας.Από τότε μέχρι και σήμερα, όλες οι δημοτικές αρχές (Θωμαΐδου, Μανούρης) που τάχα δήθεν εξεπλάγησαν με την κατάσταση, όπως ανέφεραν στο χτεσινό δημοτικό συμβούλιο, συντήρησαν το ίδιο απαράδεκτο καθεστώς,  επισφάλειας και εκμετάλλευσης, αφού οι  εργαζόμενοι πληρώνονται από τα δίδακτρα των γονιών, χωρίς σταθερό μισθό, χωρίς εργασιακή κατοχύρωση.

Τι συνέβη στο Δημοτικό Συμβούλιο τη Δευτέρα 17/3;

Παρά τις 80+ υπογραφές γονέων, σε επιστολή που συνέταξαν οι γονείς και κατέθεσαν στον δήμο, την οποία και  υποστήριξαν  με παρουσία στο δημοτικό συμβούλιο  απαίτησαν λύση, ο Δήμαρχος Μανούρης, κάθε άλλο παρά κατανόηση έδειξε. Διέκοπτε τους γονείς,προσπαθούσε να απαξιώσει τις ανησυχίες τους και τελικά επανέλαβε τις ίδιες ψεύτικες υποσχέσεις: ότι το θέμα θα λυθεί «σύντομα». Τους είπε πως «έκαναν ό,τι μπορούσαν» – ενώ για 5 μήνες άφησαν τους εργαζόμενους σε καθεστώς εργασιακής παρανομίας.

Αυτή η ειρωνεία δεν μας κάνει εντύπωση. Είναι η ίδια δημοτική αρχή που πρότεινε να «ιδιωτικοποιήσει» το Ωδείο μέσω του προγράμματος «Εύδημος», μετατρέποντας τους μουσικούς σε ανασφάλιστους με συμβάσεις έργου. Είναι η ίδια δημοτική αρχή που, αντί να προκηρύξει θέσεις, συνεχίζει να εκδίδει κρατικά διπλώματα με παράνομο καθεστώς, εκμεταλλευόμενη την αγάπη των εργαζομένων για τα παιδιά.

Η πραγματική εικόνα πίσω από τις υποσχέσεις

• Οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να μην έχουν συμβάσεις (είμαστε στα μέσα  Μαρτίου!).

• Τα ένσημα παραμένουν απλήρωτα, αφήνοντάς τους χωρίς ασφάλιση και χωρίς δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας.

• Η διαδικασία πρόσληψης,  θα ολοκληρωθεί στο τέλος του Μάρτη (sic!), ουσιαστικά,λίγο πριν το τέλος της χρονιάς…

Προβολή ντοκιμαντέρ "Backpack full of cash" και συζήτηση για την εκπαίδευση | Κυριακή 23/3, 8:30μμ, καφενείο Μπούρχα

Τι σημαίνουν άραγε οι όροι «αυτονομία της σχολικής μονάδας», «λογοδοσία», «ελεύθερη επιλογή της οικογένειας σε σχολείο για τη φοίτηση του παιδιού τους», «αυτοχρηματοδότηση», «συμβολή της τοπικής κοινωνίας στη λειτουργία του σχολείου»;

Σε πολλών τα αυτιά είναι όμορφες και εύηχες λέξεις που προεικονίζουν «ένα λαμπρό μέλλον για την εκπαίδευση».

Λέξεις, φράσεις και καταστάσεις οι οποίες, στις ΗΠΑ, την «μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη», τη «χώρα της ελευθερίας» αποτελούν αιχμή μιας ήδη εφαρμοζόμενης πολιτικής που ολοκληρωτικά απαξιώνει τη γνώση που προσφέρει το σχολείο, ιδιωτικοποιεί ένα δημόσιο αγαθό ανοίγει διάπλατα την πόρτα για είσοδο κάθε λογής επενδυτών- κερδοσκόπων σε ένα νέο, παρθένο γι αυτούς χώρο που τους εξασφαλίζει ζεστό, δημόσιο χρήμα κι ευκαιρίες κερδών με μηδαμινό ρίσκο.

Πόσο μακριά είναι αυτά από το δικό μας χώρο της εκπαίδευσης;

Πως συνδέονται η αξιολόγηση των σχολείων και των πανεπιστημίων με την εξίσωση των πτυχίων των κολλεγίων με τα πτυχία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων;

Με αφορμή τις πολιτικές  της κυβέρνησης της ΝΔ για την εκπαίδευση, η Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση "Εκτός Σχεδίου" στην Νέα Ιωνία και η "αριστερή ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ", της Δ Ανατολικής ΕΛΜΕ,   προβάλλουμε το αμερικανικής παραγωγής ντοκιμαντέρ «Backpack full of cash» "ένα ντοκυμαντέρ που μας το παραχωρεί ο "Σελιδοδείκτης" με θέμα τις αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση καθώς και τις αντιδράσεις που προκαλούν αυτές, την Κυριακή, 23 Μαρτίου και ώρα 8:30μμ, στο καφενείο Μπούρχα (Ελ. Βενιζέλου 61-Άγαλμα Μητέρας).

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση, για το πώς όλα αυτά έχουν σχέση με τη δική μας εκπαιδευτική πραγματικότητα, και για τις αναδιαρθρώσεις που επίκεινται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Μια παραγωγή των Stone Lantern Films και Turnstone Productions

Σκηνοθεσία: Sarah Mondale (πρώην εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο της Νέας Υόρκης)

Παραγωγός: Vera Aronow

Δείτε το trailer του ντοκιμαντέρ εδώ:

Εργαζόμενες-οι στο Ωδείο του Δήμου Νέας Ιωνίας ανασφάλιστες-οι και με "μαύρες" αποδοχές!

Πώς θα σας φαινόταν αν μαθαίνατε ότι ένας εργοδότης απασχολεί 22 εργαζόμενους χωρίς καμία επίσημη πρόσληψη; Πιθανόν, με δεδομένη την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί, να υποθέτατε ότι πρόκειται για κάποιον ιδιώτη. Όμως όχι. Ο εργοδότης αυτός είναι ο ίδιος ο Δήμος Νέας Ιωνίας. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στο Ωδείο Δήμου Νέας Ιωνίας δουλεύουν φέτος χωρίς να έχουν καν προσληφθεί επίσημα, ανασφάλιστοι-ες και χωρίς εγγυημένο μισθό. Ο Δήμος εισπράττει δίδακτρα από τους γονείς των μαθητών, αλλά ένα μικρό μέρος αυτών φτάνει στους εργαζόμενους μουσικούς. Τα υπόλοιπα καταλήγουν στα ταμεία του Δήμου!

Μια παγιωμένη κατάσταση εκμετάλλευσης

Η υπόθεση αυτή δεν είναι καινούρια. Από την ίδρυσή του, (δημαρχεία Γκότση) αλλά και στη συνέχεια (δημαρχεία Θωμαϊδου και τώρα Μανούρη) το Ωδείο λειτούργησε με όρους ανταποδοτικότητας (αντίτιμο), επιβάλλοντας στους εργαζόμενους-ες ακραία επισφάλεια: πληρώνονται μόνο αν έχουν μαθητές/τριες, χωρίς σταθερό μισθό, (ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών αλλά και αν πλήρωσαν τα δίδακτρα) και χωρίς ουσιαστικά  εργασιακά δικαιώματα, σε συνδυασμό με την εμπορευματοποίηση της παρεχόμενης γνώσης. Αυτό το μοντέλο επιβλήθηκε στο πλαίσιο των μνημονιακών πολιτικών που διέλυσαν κοινωνικές δομές και υπηρεσίες σε δήμους, μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε αυτές σε κακοπληρωμένους ωρομίσθιους. Αυτό το μοντέλο ακολούθησε η δημοτική αρχή Μανούρη, συνεχίζοντας την πολιτική των προκατόχων της, της ανταποδοτικότητας υπηρεσιών που θα έπρεπε να παρέχονται δωρεάν στους κατοίκους, και την κατ εξακολούθηση καταστρατήγηση κάθε έννοιας εργασιακών δικαιωμάτων,  όπως έκαναν και οι προηγούμενες διοικήσεις.

Σήμερα, η κατάσταση έχει γίνει ακόμα χειρότερη. Ο Δήμος απασχολεί προσωπικό χωρίς συμβάσεις εργασίας, ενώ η σύμβαση που θα έπρεπε να είχε υπογραφεί από τον Σεπτέμβριο… αγνοείται, γιατί δεν έχει γίνει προκήρυξη θέσεων ακόμα. Σε συνάντηση που έγινε τον Σεπτέμβρη  του σωματείου του Δήμου και των εργαζομένων του Ωδείου με το Δήμαρχο, η δημοτική αρχή πρότεινε ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας του Ωδείου και  ένταξη  των  εργαζόμενων σε  αναπτυξιακό φορέα μέσω του προγράμματος "Εύδημος", που δεν διασφάλιζε κανένα εργασιακό δικαίωμα, αφού πρότεινε υπογραφή συμβάσεων έργου με μπλοκάκι.  Οι εργαζόμενοι με το σωματείο τους αντέδρασαν και η δημοτική αρχή αναγκάστηκε να υποχωρήσει, δίνοντας εγγυήσεις πως θα επιλυθεί σύντομα το θέμα. 

Όμως, πέντε μήνες μετά, τίποτα δεν έχει λυθεί!

Η Δημοτική αρχή αποποιείται κάθε ευθύνη και επιλέγει να αφήσει τους εργαζόμενους σε καθεστώς εργασιακής παρανομίας.

Με τους εργαζόμενους... αρκεί να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις

(Διαφορετικά Ψέματα - Αλαζονεία - Τρομοκρατία) 

Από την αρχή σχεδόν της νέας δημοτικής αρχής Μανούρη τα δείγματα γραφής της ήταν ξεκάθαρα. Από την μια προεκλογικά με τους εργαζόμενους για ένα δήμο που θα κάνει "άλματα προόδου" για να είναι πιο κοντά στους πολίτες. Λίγους μήνες μετά με τον "ΕΥΔΗΜΟΣ" για να μπορέσει να προχωρήσει στις πολυπόθητες ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών του Δήμου, αρχικά στο κομμάτι των μελετών αλλά όχι μόνο...

Δεν υπολόγισε όμως ότι δεν είναι μόνος του σε αυτό. Απέναντι στους σχεδιασμούς του βρήκε ένα σωματείο, που μέσα από την μαζική γενική του συνέλευση αντιστέκεται και αγωνίζεται:

1. Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών του Δήμου.
2. Για μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας.
3. Για να πάρουν οι εργαζόμενοι τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας, για να δουλεύουνε ασφάλεια.
4. Για να πληρώνονται οι εργαζόμενοι στην ώρα τους τις υπερωρίες που η υπηρεσία τους βάζει να κάνουν.
5. Για να σταματήσουν οι απαράδεκτες και εκβιαστικές πρακτικές των παράνομων αναφορών συναδέλφων που μόνο στόχο έχουν να κάμψουν την αγωνιστικότητα του σωματείου.
6. Για να υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα εργασίας των εργαζομένων με βάση την εργατική νομοθεσία.

Κοινή ανακοίνωση Αριστερών Ριζοσπαστικων Αντικαπιταλιστικών Κινήσεων πόλης/περιφέρειας

«Το έγκλημα αυτό να ξεχαστεί δεν πρέπει, όλοι θα πληρώσετε το αίμα από τα Τέμπη»

Την Κυριακή 26/1/25 οι συγκλονιστικές λαοθάλασσες σε δεκάδες πόλεις της χώρας και του εξωτερικού μετά από κάλεσμα που έκαναν οι γονείς των δολοφονημένων παιδιών ταρακούνησαν την κυβέρνηση, συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα αλλά και τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Μητσοτάκης, κοινοβουλευτική “αντιπολίτευση” και δημοσιογράφοι μεγάλων καναλιών ξαφνικά θυμήθηκαν απότομα αυτά που μεθοδικά υποτιμούν ή/και αποσιωπούν 2 ολόκληρα χρόνια τώρα.Μέσα από το κεντρικό σύνθημα όλων των κινητοποιήσεων « Δεν έχω οξυγόνο» εκφράστηκε η γενικότερη κοινωνική δυσαρέσκεια και οργή απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, της οποίας οι πολιτικές μας στερούν το «οξυγόνο» για μια αξιοπρεπή καθημερινότητα, παιδεία, υγεία. Οργή που απαιτεί να ανατραπεί η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και οργή συνολικά ενάντια στο σύστημα για το έγκλημα και για την συγκάλυψη του εγκλήματος. Απαίτηση για πραγματική δικαιοσύνη και καταλογισμό ευθυνών για την υποβάθμιση των δημόσιων συγκοινωνιών και των πολιτικών ιδιωτικοποιήσεων που εφαρμόζονται από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων 15 ετών. για το “μπιρ παρά” ξεπούλημα των τρένων στους καπιταλιστές της HellenicTrain, οι οποίες κοστίζουν ζωές. Δεν θα ανεχτεί να «μπαζώσει» το ζήτημα όπως έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το πεδίο του εγκλήματος αλλά θα συνεχίσει τον αγώνα μέχρι τέλους. Έκρηξη της υποβόσκουσας κοινωνικής δυσαρέσκειας για το ξεπούλημα όλων των κοινωνικών αγαθών (συγκοινωνίες - ρεύμα - νερό - υγεία), για την ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης, για τους μισθούς πείνας, για την ανεργία, για την δήθεν “ανεξάρτητη δικαιοσύνη” που δρα ως φίδι το οποίο “δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους”, για την αστυνομία που δέρνει φοιτήτριες ενώ κάνει κοκοκο στους μπράβους της μαφίας.

 

Όμως “θεριεύει ο γίγαντας τώρα λαός” και παρασέρνει στο διάβα του τα κοινοβουλευτικά “κομπρεμί” και τις συναινετικές αστικές ευπρέπειες. Χαρακτηριστική είναι η καταιγίδα των αποκαλύψεων ακόμα και για δικογραφίες που αφορούν πολιτικά πρόσωπα και παραμένουν “μπαζωμένες” στην βουλή επί μήνες υπό την σιωπή και της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης. Επίσης χαρακτηριστικό είναι πως η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση σχεδόν στο σύνολό της ακόμα και τώρα ΚΑΝΕΙ ΓΑΡΓΑΡΑ (κυριολεκτικά) το αίτημα να επανακρατικοποιηθούν τα τρένα  άνευ όρων και αποζημιώσεων και να πεταχτούν αμέσως έξω οι κρατικοεπιδοτούμενοι τζαμπατζήδες καπιταλιστές της HellenicTrain (στους οποίους μάλιστα μέσα στον πανικό του καταλόγισε πρόσφατα ευθύνες για το έγκλημα ακόμα και ο ίδιος ο Μητσοτάκης). Ο ΣΥΡΙΖΑγιατί επί κυβέρνησης του έγινε η ιδιωτικοποίηση των τρένων δηλαδή η εκχώρησή τους στην HellenicTrain για ένα κομμάτι ψωμί.

Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους-αγώνας για ζωή και όχι επιβίωση – καμπάνια του Συντονισμού Αριστερών Ριζοσπαστικών Αντικαπιταλιστικών Κινήσεων Περιφερειών & Πόλεων

 Τα κέρδη που θέλουν κυβερνήσεις–κεφαλαιοκράτες–Ε.Ε. φέρνουν φτώχεια και ακρίβεια για τον λαό.

Ο πλούτος που παράγεται σήμερα από την ανθρώπινη εργασία με τις νέες τεχνολογίες επιτρέπει να ζούμε όλοι-ες μια καλή ζωή με μείωση των ωρών εργασίας και αξιοπρεπή εισοδήματα.

                                                  Αλλά…

Στο 40% των νοικοκυριών τα λεφτά τελειώνουν πριν βγει ο μήνας, το 31% των εργαζόμενων παίρνει το μήνα μέχρι 682 € καθαρά και το 57,4% των συνταξιούχων κάτω από 950 € καθαρά. Οι πλειστηριασμοί και οι εξώσεις απειλούν χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά. Η φτώχεια εξαπλώνεται, άνεργοι και συνταξιούχοι σπρώχνονται στην εξαθλίωση. Οι νέοι δεν βλέπουν προοπτική.

Την ίδια ώρα, το α΄ 3μηνο του 2024 η κερδοφορία των εταιρειών που είναι στο χρηματιστήριο αυξήθηκε κατά 11,5 δισ. €! Οι τράπεζες, που ενισχύθηκαν με χρήματα που φορτωθήκαμε στο δημόσιο χρέος, εμφάνισαν κέρδη 4,3 δισ. € το 2023, οι 35 μεγαλύτερες αλυσίδες τροφίμων αύξησαν τα κέρδη τους κατά 32% σε σχέση με το 2022, οι εταιρείες ενέργειας και καυσίμων είχαν, επίσης, ιλιγγιώδη κέρδη. Κέρδη, που μας λένε, ότι ως ιερές αγελάδες δεν επιτρέπεται από την Ε.Ε., να τα περιορίσουν.

Κέρδη βγαλμένα από τους καθηλωμένους μισθούς, τις συντάξεις πείνας, την ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών. Τα τρόφιμα αυξήθηκαν 30% στην τριετία. Οι τιμές του ηλεκτρικού είναι ανεξέλεγκτες με την πονηρή εφεύρεση των χρηματιστήριων ενέργειας.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ., με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. κα