Η εποχή της «ανάπτυξης» (;)
Μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζει για την έξοδο από τα μνημόνια και οι επίδοξοι δήμαρχοι ήδη να έχουν αρχίσει ένα προεκλογικό γαϊτανάκι υποσχέσεων, η πραγματικότητα όμως που βιώνουμε ως νεολαία στο σήμερα μόνο ευοίωνη δεν είναι. Η επίθεση, από πλευράς κυβέρνησης-ΕΕ-εργοδοσίας, και η πρόθυμη υλοποίησή της από τις δημοτικές και περιφερειακές αρχές δείχνει ότι όχι μόνο δεν πέρασαν τα δύσκολα, αλλά αντιθέτως παγιώνεται η βάρβαρη πραγματικότητα μέσα στην οποία θα καλούμαστε να ζούμε και να δουλεύουμε. Ο κατώτατος μισθός που μας δίνουν, μιας και δεν έχουμε προϋπηρεσία, συνεχίζει να μη φτάνει για να ζήσουμε και ας τον αύξησαν κατά 50 ολόκληρα ευρώ, οι φίλοι και τα αδέρφια μας εξακολουθούν να μεταναστεύουν, ψάχνοντας ένα καλύτερο μέλλον.
Η νεολαία και η σημερινή εργασιακή πραγματικότητα
Στο επίκεντρο της επίθεσης βρίσκεται η νέα γενιά που καλείται να εργαστεί σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα. Ειδικά σε κλάδους όπως το εμπόριο και ο επισιτισμός, οι νέοι έρχονται αντιμέτωποι με όλα τα αντεργατικά μέτρα που έχουν ψηφιστεί την τελευταία δεκαετία. Η προσπάθεια κατάργησης της κυριακάτικης αργίας, τα ωράρια λάστιχο, οι μισθοί πείνας, η μη καταβολή των δώρων, η εργοδοτική τρομοκρατία και τα ολοένα αυξανόμενα εργατικά ατυχήματα συνθέτουν το παζλ της μαύρης πραγματικότητας των νέων εργαζομένων.
Στόχος κυβέρνησης-ΕΕ-εργοδοσίας είναι η δημιουργία ενός φθηνού, ελαστικού, ημικαταρτισμένου και πειθήνιου εργαζόμενου, ο οποίος θα περιπλανάται μεταξύ ανεργίας, πεντάμηνων, σεζόν και part time ή επισφαλούς εργασίας. Νέα προγράμματα μαθητείας, επανακατάρτισης και απλήρωτων πρακτικών εμφανίζονται συνεχώς με τον εργαζόμενο να «μετατρέπεται» σε μαθητευόμενο – πρακτικάριο και παρόλο που στην ουσία εργάζεται κανονικά, δεν έχει ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Όλα αυτά φυσικά σε συνδυασμό με τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, μιας και ήδη έχει αρχίσει να γίνεται αγαθό για λίγους, για όσους έχουν να πληρώσουν.
Έτσι , μας μιλάνε για "αναβάθμιση" της Τεχνικής εκπαίδευσης, τη στιγμή που τα περισσότερα ΕΠΑΛ και ΙΕΚ είναι υποστελεχωμένα, χωρίς καθηγητές, χωρίς εργαστηριακό εξοπλισμό και με τους σπουδαστές να πρέπει να μπαίνουν σε ένα ατελείωτο κυνήγι προσόντων μέσα από εξετάσεις, σεμινάρια, τη διαβόητη χρόνια μαθητεία, την απλήρωτη δουλειά της πρακτικής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην πόλη μας, στη Νέα Ιωνία, όπου Γκότσης, Μανούρης, Θωμαίδου διαγωνίζονται σε προτάσεις υλοποίησης των πολλαπλών προγραμμάτων της ΕΕ (ΤΟΠΣΑ, RIS3, ΟΧΕ) για την ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσα και από την «αξιοποίηση» των νέων εργαζόμενων ως ένα φθηνό ευέλικτο, εύκολα αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.
Ποιος φταίει για αυτήν την κατάσταση;
Οι απαντήσεις ποικίλουν. Από τη μία, υπάρχει η λογική που λέει ότι για τα παραπάνω φταίει ο διπλανός μας, ο μετανάστης, ο συνάδελφός μας και ότι η λύση του προβλήματος είναι ατομική υπόθεση του καθενός. Εμείς λέμε ότι οι υπεύθυνοι είναι αυτοί που έχουν πραγματικό συμφέρον από αυτή την κατάσταση. Το κεφάλαιο, η ΕΕ, η κυβέρνηση, η μνημονιακή αντιπολίτευση και οι εκφραστές τους στους δήμους είναι οι πραγματικοί ένοχοι, αυτούς έχουμε απέναντι μας.
Μπορεί να πάει αλλιώς;
Εμείς, λοιπόν, δεν παραμυθιαζόμαστε με την αύξηση του βασικού όταν κοιτάμε τι μένει στο τέλος του μήνα στις τσέπες μας, τις θέσεις ψευτοεργασίας-σκληρής εκμετάλλευσης, την υποτιθέμενη «έξοδο» από τα μνημόνια, καθώς και κάθε άλλο ψίχουλο που μας πετάει η ίδια κυβέρνηση που μας έκλεψε το ψωμί, μαζί με όλες τις προηγούμενες, μαζί με την ΕΕ, το ΔΝΤ.
Σε μία εποχή όπου η ανάπτυξη της τεχνολογίας επιτρέπει να κατασκευαστεί με έναν 3D printer σε μία μέρα κάτι που παλιότερα θα απαιτούσε εβδομάδες εργασίες, το internet επιτρέπει την άμεση επικοινωνία ανάμεσα στα δύο άκρα του πλανήτη και η νέα γενιά είναι πιο μορφωμένη και εξειδικευμένη από ποτέ, είναι ξεκάθαρο ότι οι δυνατότητες της εποχής είναι τέτοιες που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν ένα επίπεδο ζωής πολύ καλύτερο από το παρελθόν. Και αυτή η δυνατότητα για μια καλύτερη ζωή μπορεί να γίνει πραγματικότητα με την επιλογή του συλλογικού δρόμου, του αγώνα και της διεκδίκησης, για την ανατροπή αυτής της κατάστασης προς όφελος του λαού και της νεολαίας, ενάντια σε κυβερνήσεις-ΕΕ-κεφάλαιο.
Η δική μας απάντηση
Όποιος ισχυρίζεται πως τα πράγματα δεν αλλάζουν, είτε λέει ψέματα είτε δε γνωρίζει μια στάλα ιστορίας. Τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς και καθημερινά. Εμείς από την πλευρά μας, ως ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ, θεωρούμε ότι η νεολαία, που βρίσκεται στον πυρήνα της επίθεσης, μπορεί να είναι καταλύτης των αγώνων στο σήμερα. Μακριά από τις λογικές των ειδικών και των «καλών» υποψηφίων που θα αναλάβουν να λύσουν τα προβλήματα, γιατί «αυτοί έχουν εμπειρία και ξέρουν». Νέοι, εργαζόμενοι, άνεργοι να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας στην εργασία, την εκπαίδευση και τη ζωή! Με όπλο μας τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις επιτροπές αγώνα, τις συλλογικότητες γειτονιάς, όπως η Εργατική Λέσχη στην πόλη μας, την οργάνωση και τον συντονισμό από τα κάτω μπορούμε να κερδίζουμε πράγματα στο σήμερα, με ένα κίνημα συνολικής ρήξης και ανατροπής κυβέρνησης-ΕΕ και των κατά τόπους πρόθυμων εκφραστών τους. Να αποδείξουμε το αυτονόητο: Είναι λίγοι, είμαστε πολλοί, μπορούμε να νικήσουμε!
Στη Νέα Ιωνία στηρίζουμε - ψηφίζουμε
ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ - Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
