Ώρες στο σχολείο, ώρες στο φροντιστήριο και ξενύχτια για διάβασμα στο σπίτι. Η σχολή μπορεί να χρειάζεται λίγα ή πολλά μόρια όμως η εξάντληση ξεκινάει από τη Β’ Λυκείου και είναι πάντα παρούσα. Χρόνος δεν υπάρχει σε κανέναν μαθητή να αναρωτηθεί τι θέλει να κάνει το παρόν του και πώς να διαχειριστεί το μέλλον του. Παλιότερα υπήρχε η υπόσχεση μίας καλής δουλειάς. Σήμερα υπάρχει ο βούρδουλας της ανεργίας. Μετά το Λύκειο τι;
Φέτος καλείσαι να ψηφίσεις στις εκλογές. Δεν πρέπει να διαλέξεις εκείνους που υποθηκεύουν το μέλλον σου και συντηρούν το σύστημα που σε βάζει να διαβάζεις μέχρι τελικής πτώσης, ενώ ετοιμάζουν για σένα μία ζωή ανεργίας ή αβέβαιων συνθηκών εργασίας. Είναι εκείνοι που θεωρούν την άποψη σου άχρηστη μόνο και μόνο επειδή είσαι παιδί, που πέφτουν πάνω σου και σε απειλούν ή σε τρομοκρατούν όταν πας να αγωνιστείς γιατί είσαι «ανώριμος», αλλά όταν έρθει η ώρα των εκλογών, ως δια μαγείας θυμούνται ότι είσαι «υπεύθυνος πολίτης» και σου λένε να τους ψηφίσεις. Μην ανησυχείς, ακόμα παιδί σε θεωρούν, ακόμα σε υποτιμούν και για τον λόγο αυτό σου συμπεριφέρονται σαν κουτί, που πρέπει κάπου να το ΄΄βολέψουν΄΄. Τα κόμματα που μας κυβερνούν ή μας κυβέρνησαν (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ), το σχολείο, τα ΜΜΕ, η εκκλησία και οι εργοδότες συντηρούν τη μοιρολατρεία και προκρίνουν πάντα τις ατομικές λύσεις, το βόλεμα, επειδή αυτό τους συμφέρει. Μας θέλουν απαθείς στην καθημερινότητα μας και ενεργούς μόνο τη μέρα των εκλογών για μια ψήφο υπέρ τους.
Μα... να μη ψηφίσω τον θείο μου που είναι καλός μαζί μου;
Όχι αναγκαστικά... αν είναι καλός όμως, μπορείς πάντα να του πάρεις ένα κουτί γλυκά... Για να τον ψηφίσεις πρέπει να αναρωτηθείς αν δρα σύμφωνα με τα συμφέροντα σου σήμερα ως μαθητή και αύριο ως εργαζόμενου.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει για την «έξοδο από τα μνημόνια» ενώ η επίθεση στους εργαζόμενους συνεχίζεται με την πολιτική μοιράσματος της φτώχειας και της εξαθλίωσης. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, και όλες οι δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος και της ΕΕ, αποδέχονται και προωθούν τη διατήρηση της πολιτικής των μνημονίων, που σημαίνει φτώχεια, μειωμένη χρηματοδότηση για παιδεία, υγεία και κοινωνικές υπηρεσίες και τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις όπως το νέο Λύκειο με το νόμο Γαβρόγλου. Όλοι μαζί προσπαθούν να χειραγωγήσουν την οργή και αγανάκτηση του λαού για το «λογαριασμό» που τον υποχρεώνουν να πληρώνει 10 χρόνια τώρα.
Ο δήμος δεν είναι ξεκομμένος από τη κεντρική πολιτική του κράτους/της χώρας. Αναπαράγει στο επίπεδο της πόλης όλες εκείνες τις πολιτικές που πετάνε στη μισοζώη και στη μισοδουλειά την πλειοψηφία μας.
Το βλέπουμε και σε πολλές πλευρές της καθημερινότητας μας. Στους χώρους άθλησης που λείπουν, στα μαθήματα στο δημοτικό Ωδείο που είναι με πληρωμή, στην έλλειψη χώρων για να βρισκόμαστε και να τζαμάρουμε με τα μαθητικά συγκροτήματά μας, στην κτιριακή κατάσταση των σχολείων μας, στους γονείς μας που κάποιοι μπορεί να δουλεύουν με 8μηνες συμβάσεις εργασίας και φθηνά μεροκάματα στις πιο δύσκολες υπηρεσίες του δήμου κ.α..
Η τωρινή δημοτική αρχή (Γκότσης) στηρίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθεί να καπηλευθεί όλους τους αγώνες του ελληνικού λαού, όπως ακριβώς και η κυβέρνηση που τον στηρίζει.
Οι ανεξάρτητοι (ή μήπως και όχι;;;) υποψήφιοι (Μανούρης, Θωμαΐδου) έχουν πίσω τους το ΠΑΣΟΚ (τώρα ΚΙΝΑΛ) και τη ΝΔ. Επίσης κάποιοι άλλοι «ανεξάρτητοι» (Κουκουλάρης) έχουν στενές σχέσεις με την ναζιστική χρυσή αυγή και πηγαίνουν ομιλητές στις εκδηλώσεις της. Είναι αυτοί που θέλουν τους εργαζόμενους υποταγμένους και τρομοκρατημένους.
Μα εμένα δεν με νοιάζουν οι εκλογές
Οι δημοτικές εκλογές είναι ένα ακόμα επεισόδιο για την διακυβέρνηση της χώρας. Δεν είναι μόνο τοπικές, δεν είναι για να διαλέγουμε πρόσωπα, είναι και αυτές έδαφος για να συγκρουστούμε με τους εκπροσώπους της αστικής τάξης και με τους σχεδιασμούς της. Δεν μπορείς να περιμένεις καμία άλλη φωνή εκτός από τη δική σου. Η ψήφος στις εκλογές σε εκείνους που στέκονται μαζί με τον κόσμο της εργασίας πρέπει να συνοδεύεται και με ενεργό πολιτική δράση. Όπως έκαναν πολλά σχολεία στην Ελλάδα και την Ν. Ιωνία με τις καταλήψεις ενάντια στον νόμο Γαβρόγλου (ένα νόμο που μετατρέπει το σχολείο σε φροντιστήριο, αυξάνει την ένταση του διαβάσματος και φυσικά δεν μειώνει την ανάγκη της ιδιωτικής εκπαίδευσης αλλά το αντίθετο) και στην προσπάθεια να πατήσουν πόδι οι εθνικιστές και οι φασίστες στα σχολεία.
Ας περπατήσουμε μαζί, ας τους χαλάσουμε τα σχέδια
Από την μεριά μας σε καλούμε να βαδίσουμε μαζί στον δρόμο της έμπρακτης μαχητικής αγωνιστικής αντιπολίτευσης, της απειθαρχίας και της αντίστασης, της πάλης για όσα έχουμε ανάγκη και δικαιούμαστε.
Τον δρόμο της συγκρότησης ενός μαζικού ταξικού ανατρεπτικού κινήματος, για μια άλλη οργάνωση στα σχολεία και στις γειτονιές μας, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, εργατικές λέσχες όπως αυτή στην πόλη μας. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι/ες και οι νέοι/ες να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να ορίσουμε τα κριτήρια και να αγωνιστούμε για μια ριζικά διαφορετική ζωή σε μια ριζικά διαφορετική πόλη.
Να πολεμήσουμε το φασισμό και το σύστημα που τον θρέφει. Στη Νέα Ιωνία της προσφυγιάς και του Μπλόκου της Καλογρέζας, δυναμώνοντας την αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα, τη συμμετοχή στα κινήματα και τους εργατικούς αγώνες δεν θα επιτρέψουμε να βρει χώρο ο φασισμός, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός.
Με την πρώτη μας ψήφο, να βγάλουμε τη γλώσσα σε όσους και όσα διαμορφώνουν ένα μαύρο παρόν και ένα ζοφερό μέλλον, σε όσους νομίζουν ότι μπορούν να μας διαπαιδαγωγήσουν ότι δεν δικαιούμαστε να έχουμε όνειρα.
Τι ωφελεί η αμφιβολία εκείνον
που δε μπορεί να αποφασίσει;
Μπορεί να πράξει λάθος
όποιος δε γυρεύει πολλούς λόγους για να δράσει.
Μα όποιος πάρα πολλούς γυρεύει
μένει άπραγος την ώρα του κινδύνου
Μπέρτολ Μπρεχτ από το ποίημα: «Εγκώμιο στην αμφιβολία»
Στη Ν. Ιωνία στηρίζουμε - ψηφίζουμε
ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ - Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
