Τι σημαίνουν άραγε οι όροι «αυτονομία της σχολικής μονάδας», «λογοδοσία», «ελεύθερη επιλογή της οικογένειας σε σχολείο για τη φοίτηση του παιδιού τους», «αυτοχρηματοδότηση», «συμβολή της τοπικής κοινωνίας στη λειτουργία του σχολείου»;
Σε πολλών τα αυτιά είναι όμορφες και εύηχες λέξεις που προεικονίζουν «ένα λαμπρό μέλλον για την εκπαίδευση».
Λέξεις, φράσεις και καταστάσεις οι οποίες, στις ΗΠΑ, την «μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη», τη «χώρα της ελευθερίας» αποτελούν αιχμή μιας ήδη εφαρμοζόμενης πολιτικής που ολοκληρωτικά απαξιώνει τη γνώση που προσφέρει το σχολείο, ιδιωτικοποιεί ένα δημόσιο αγαθό ανοίγει διάπλατα την πόρτα για είσοδο κάθε λογής επενδυτών- κερδοσκόπων σε ένα νέο, παρθένο γι αυτούς χώρο που τους εξασφαλίζει ζεστό, δημόσιο χρήμα κι ευκαιρίες κερδών με μηδαμινό ρίσκο.
Πόσο μακριά είναι αυτά από το δικό μας χώρο της εκπαίδευσης;
Πως συνδέονται η αξιολόγηση των σχολείων και των πανεπιστημίων με την εξίσωση των πτυχίων των κολλεγίων με τα πτυχία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων;
Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση, για το πώς όλα αυτά έχουν σχέση με τη δική μας εκπαιδευτική πραγματικότητα, και για τις αναδιαρθρώσεις που επίκεινται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
