Όπως πάντα όμως, όταν όλα γύρω χειροτερεύουν επικίνδυνα, η ζωή φέρνει στο φως, τη δύναμη και την ελπίδα, την πάλη για έναν κόσμο διαφορετικό.
Τέτοιες μέρες, στην αρχή δεκάδες, χιλιάδες αργότερα, συνάντησαν με τα βήματά τους στο κτήριο του Πολυτεχνείου, τον αγώνα. Νίκησαν τον φόβο και αγκάλιασαν την ελπίδα.
Και τότε βέβαια δεν έλειπαν οι «σοβαρές» φωνές: «Μην διακινδυνεύεις, μην ανακατεύεσαι, δε βγαίνει τίποτα», κοίτα τη δουλειά σου, κάτσε ήσυχος και… θα περάσει… ». « Είσαι φοιτητής , κοίτα τα μαθήματά σου»… . « Μην ακούς τι σου λένε, όλοι αυτοί είναι εχθροί της πατρίδας και του έθνους…»
Έτσι και σήμερα η μαύρη καταχνιά έρχεται πάλι να σκεπάσει τη χώρα. Η κυβέρνηση ΝΔ λεηλατεί τα τελευταία δικαιώματα, καταδικάζει στη φτώχεια την ανεργία και την ξενιτιά τη νεολαία μας, κλείνει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τους πρόσφυγες, την ίδια στιγμή που ξεπούλα τα πάντα στους επενδυτές και τις επιχειρήσεις, χαράζει και κόβει το Αιγαίο σε θαλάσσια οικόπεδα προς εκμετάλλευση, οξύνοντας την κατάσταση με την Τουρκία, συμμαχώντας με τις ΗΠΑ φέροντας την πολεμική απειλή έξω από την πόρτα μας.
Παρά την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας, αυτό που κυριαρχεί είναι μια «ανάπτυξη» που καταστρέφει τον άνθρωπο και τη φύση και διευρύνει τις ανισότητες και τη φτώχεια. Αντί για τον ειρηνικό κόσμο που υπόσχονταν οι νικητές της ιστορίας, βλέπουμε παλιούς και νέους ανταγωνισμούς με κίνητρο το κέρδος, την αναβίωση των εθνικισμών- μικρών και μεγάλων-, πολέμους και προσφυγιά.
Αντί για δημοκρατία, εξαπλώνεται ένας νέος ολοκληρωτισμός, «θεσμικά» πραξικοπήματα, ένα καθεστώς διαρκούς «έκτακτης ανάγκης», απαραίτητο συμπλήρωμα της βαθύτερης εκμετάλλευσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Βλέπετε ποτέ οι ισχυροί δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που τους αμφισβητούν. Το δόγμα είναι ένα : ΝΟΜΟΣ ΤΑΞΗ ΚΕΡΔΟΣ...
Όμως, η ιστορία και η μνήμη παραμένουν ζωντανές από τους δικούς μας αγώνες για ψωμί-παιδεία-ειρήνη-ελευθερία, όχι από τα μνημόσυνα των αστών που θέλουν να θάψουν τις αναμνήσεις.
Έτσι, λοιπόν, σήμερα, πρέπει να πούμε τα δικά μας ΚΑΤΩ, τα σύγχρονα ΟΧΙ. Όπως τότε η δικτατορία, ηττήθηκε, σήμερα πρέπει να ανατρέψουμε τους δικούς μας εφιάλτες, τις βάρβαρες πολιτικές κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου. ΝΑ πούμε όχι, όπως τότε στα σχέδια ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, στον πόλεμο!
Γιατί και τώρα όπως και τότε, οι χιλιάδες καθημερινοί άνθρωποι που δεν περιδιαβαίνουν τα κανάλια, που δίνουν μάχη για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια, θα έχουν τον τελικό λόγο.
Γιατί, οι δρόμοι ανοίγονται βαδίζοντας, όπως τότε που η χούντα φάνταζε ανίκητη και αιώνια, η κατάληψη του Πολυτεχνείου μπήκε ορμητικά στην ιστορία και άλλαξε τη πραγματικότητα.
Στις 17 Νοέμβρη θα διαδηλώσουμε ΞΑΝΑ!
Ελεύθερη ζωή, δημοκρατία, ειρήνη, διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών!
