Σχόλιο... εκτός σχεδίου Νο 20

 Επειδή, εκτός από τις παραλίες υπάρχουν και οι πλατείες που ασφυκτιούν

Το φετινό καλοκαίρι, εκτός των πολλών και δυσάρεστων καταστάσεων και συμβάντων που έλαβαν χώρα, σηματοδοτήθηκε από ένα ελπιδοφόρο κίνημα εργαζομένων και νεολαίας που εμφανίστηκε αρχικά σε ορισμένα νησιά των Κυκλάδων αλλά επεκτάθηκε και σε άλλες περιοχές της χώρας. 

Το κυριότερο όμως στοιχείο είναι ότι το κίνημα αυτό, που χαρακτηρίστηκε απαξιωτικά από τα συστημικά ΜΜΕ ως «κίνημα της πετσέτας», βρήκε μεγάλη απήχηση στον κόσμο διότι εξέφρασε τη λαϊκή αγανάκτηση και το θυμό που όλοι έχουμε νιώσει βλέποντας την εξόφθαλμη καταπάτηση των παραλιών από τους επιχειρηματίες της ομπρέλας και της ξαπλώστρας και έδειξε ότι η λαϊκή κινητοποίηση και η αποφασιστικότητα μπορούν να πετυχαίνουν αποτελέσματα. 

Αν προσθέσουμε και τις συνθήκες δουλειάς των νέων, κυρίως, ανθρώπων που δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας, μπορούμε να ολοκληρώσουμε το παζλ της εικόνας εκμετάλλευσης που ισχύουν πολλές φορές στις επιχειρήσεις αυτές.

Όχι το ίδιο αλλά αντίστοιχο φαινόμενο εμφανίζεται και στην περίπτωση της κατάληψης πεζοδρομίων, πεζοδρόμων και πλατειών από τραπεζοκαθίσματα επιχειρήσεων αναψυχής και εστίασης.

Μια βόλτα στην πόλη μας, τη Νέα Ιωνία, μπορεί να το επιβεβαιώσει.

Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι αρκετά και ολοφάνερα, όπως ολοφάνερη είναι και η εθελοτυφλία όλων των άλλων δημοτικών παρατάξεων.

Ας κάνουμε μια προσπάθεια να αναδείξουμε κάποιες πλευρές, έχοντας γνώση ότι τα τελευταία χρόνια μια σειρά από νομοθετικές παρεμβάσεις είτε με επίκληση του «δημόσιου συμφέροντος», είτε ειδικών καταστάσεων (βλ. πανδημία) έχουν δώσει νομική κάλυψη στην επιχειρηματικά επιβουλή του δημόσιου χώρου ενώ ταυτόχρονα επιχειρούν να «απονομιμοποιήσουν» το δικαίωμα των εργαζομένων και της νεολαίας για ελεύθερους δημόσιους χώρους.

Επισημαίνουμε πως τα ερωτήματα που ακολουθούν τίθενται για να αναδείξουν την υποκρισία τους όσον αφορά τη δική τους, αστική νομιμότητα, η οποία βέβαια, όταν είναι εμπόδιο στα συμφέροντά τους, καταπατείται χωρίς πρόβλημα. Ως Εκτός Σχεδίου η θέση μας είναι γνωστή, για τη «νομιμότητα» που επικαλούνται ανά περιόδους ιδιώτες, τοπικοί και κεντρικοί παράγοντες, ακόμα και η ίδια η κυβέρνηση, κόντρα στα συμφέροντα των πολλών προς εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων.

1. Οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν τραπεζοκαθίσματα, έχουν όλες άδεια για να το κάνουν;

2. Αν όντως έχουν άδεια, αυτή καλύπτει τον αριθμό των υπαρχόντων τραπεζοκαθισμάτων ή μικρότερο αριθμό;

3. Τα δημοτικά τέλη των επιχειρήσεων αυτών, αποδίδονται στο δήμο ή όχι;

4. Πότε έγινε ο τελευταίος σχετικός έλεγχος από τις αρμόδιες δημόσιες ή δημοτικές υπηρεσίες;

5. Επιβλήθηκαν ποτέ πρόστιμα ή ποινές σε κάποια από τις επιχειρήσεις αυτές;

6. Η επιθεώρηση εργασίας έχει ελέγξει τις εργασιακές συνθήκες των νέων που δουλεύουν στις επιχειρήσεις αυτές;

7. Θεωρεί η δημοτική αρχή και οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις ότι οι δημόσιοι χώροι ανήκουν στους δημότες της πόλης ή στους επιχειρηματίες εστίασης και αναψυχής;

8. Ποια είναι η προτεραιότητά τους; Το κέρδος των επιχειρήσεων ή τα δικαιώματα των δημοτών;

9. Με ποιο επιχείρημα θα ζητήσουν την ψήφο των δημοτών; «Ψηφίστε μας για να παραδώσουμε τους ελεύθερους χώρους στους οποίους δικαιούστε ελεύθερη πρόσβαση, σε επιχειρηματίες και ιδιώτες για να αναγκάζεστε μετά να πληρώνετε για την είσοδο και παραμονή σας, σε αυτούς;

10. Μήπως ήρθε η ώρα οι δημότες να πάρουν, όπως με τις παραλίες, την υπόθεση στα χέρια τους για την διεκδίκηση των αυτονόητων;

Καλές και «άγιες» οι δημόσιες προεκλογικές σχέσεις με τους επιχειρηματίες της περιοχής, όμως ακόμα καλύτερες και πιο σημαντικές οι ανάγκες των δημοτών για ελεύθερη πρόσβαση και χρήση των χώρων που τώρα καλύπτονται ανεξέλεγκτα από τραπεζοκαθίσματα.

Ιδού η Ρόδος…