ΔΟΥΛΕΙΑ-ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
21 ΑΠΡΙΛΗ 2013
46
χρόνια μετά τη δικτατορία των συνταγματαρχών, ο αγώνας για
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό είναι επίκαιρος και
επιτακτικός. Είναι μάλιστα πιο αναγκαίος παρά ποτέ αφού μπροστά στα μάτια μας
ξετυλίγεται μια άγρια εργατική γενοκτονία με 1,5 εκατ. ανέργους και με
εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, χωρίς περίθαλψη, συχνά απλήρωτους και με μισθούς
πείνας.
Σήμερα
στην περίοδο που άνοιξε το πρώτο μνημόνιο, ζούμε μια πρωτοφανή επίθεση στις
λαϊκές ελευθερίες. Ο κοινωνικός Αρμαγεδώνας που έχουν εξαπολύσει κυβερνήσεις,
ΕΕ, ΔΝΤ, κεφάλαιο, σέρνει μαζί του έναν πρωτοφανή αυταρχικό ολοκληρωτισμό. Η
χώρα έχει κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η οποία τείνει να μετατραπεί
σε μόνιμο καθεστώς. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει ένα μόνιμο καθεστώς επιτροπείας για
την Ελλάδα και όλες τις χώρες. Έτσι υποβαθμίζονται ακόμα και στοιχειώδη
δικαιώματα και ελευθερίες, ενώ οι αγώνες των εργαζομένων και του λαού
αντιμετωπίζονται με τυφλή καταστολή και όταν δεν φτάνει αυτό, με ποινικές
διώξεις.
Η
πανταχού παρούσα «κρυφή» βία ασκείται στην κοινωνική πλειοψηφία με τη μαζική,
μόνιμη ανεργία και φτώχεια, ως συνέπεια της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού.
Στους χώρους δουλειάς έχει εκτραχυνθεί ο εργοδοτικός δεσποτισμός και η
αυθαιρεσία, έχει επιβληθεί ουσιαστικά η απαγόρευση της απεργίας και του
εργατικού αγώνα, υπό την απειλή της απόλυσης και την τρομοκρατία της ανεργίας.
Οι
απεργίες κηρύσσονται σωρηδόν παράνομες και καταχρηστικές, οι διαδικασίες των
σωματείων τίθενται υπό παρακολούθηση, το μέτρο της επιστράτευσης επιβάλλεται
για την καθυπόταξη των εργαζομένων, οι πρωτοφανείς καταδίκες συνδικαλιστών
πολλαπλασιάζονται και επιχειρείται να ποινικοποιηθούν οι αγώνες των
εργαζομένων, ανοίγοντας το δρόμο σε μια «βιομηχανία» καταδικαστικών
αποφάσεων αγωνιστών του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Προετοιμάζονται
νόμοι που θα καταργούν ουσιαστικά το δικαίωμα στη διαδήλωση και την απεργία και
θα επαναφέρουν το λοκ άουτ, δηλαδή το δικαίωμα του εργοδότη να κλείνει την
επιχείρηση χωρίς να πληρώνει μισθούς για να εξαναγκάσει τους εργαζόμενους να
δεχθούν τους όρους του. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η πρωτοφανής καταδίκη
των 3 συνδικαλιστών των ΟΤΑ σε 6-μηνη φυλάκιση, καθώς και οι συνεχείς διώξεις
του πρόεδρου του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών. Η κατάργηση
του κατοχυρωμένου «τεκμήριου της αθωότητας» και οι αργίες – απολύσεις αγωνιστών
και συνδικαλιστών μας γυρίζει πίσω στις πιο μαύρες ημέρες του μετεμφυλιακού
κράτους.
Ολόκληρες
περιοχές της χώρας και οι κάτοικοί τους δέχονται πρωτοφανή καταστολή (που
ξεπερνά κάθε προηγούμενο) γιατί αρνούνται να υποταχθούν στο fast track
ξεπούλημα του περιβάλλοντος σε κερδοσκοπικά συμφέροντα όπως της Eldorado
συμφερόντων Μπόμπολα στις Σκουριές, στην Κερατέα παλαιότερα, κα. Για το
κεφάλαιο και τις τρόικες που το υπηρετούν είναι κρίσιμο να τρομάξουν τον λαό,
να χτυπήσουν τα όργανα πάλης του, για να μπορέσουν πιο εύκολα να μονιμοποιήσουν
τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.
Σ’
αυτό το πλαίσιο αξιοποιείται η Χρυσή Αυγή, ως χρυσή εφεδρεία του συστήματος και
μακρύ χέρι των εργοδοτών, που προωθεί τον εμφύλιο ανάμεσα στους εργαζόμενους,
επιτίθεται στους μετανάστες, και στέκεται στο πλάι του κεφαλαίου και των
εργοδοτών. Η στήριξη του Μάνεση ενάντια στους ηρωικούς χαλυβουργούς, η στάση
τους στο ξεπούλημα της Αγροτικής τράπεζας, στον αγώνα του ΜΕΤΡΟ και στα
μεταλλεία θανάτου στις Σκουριές, η προώθηση της εξαθλιωμένης εργασίας του
ανασφάλιστου μεροκάματου των 15€ είναι μόνο μερικά στιγμιότυπα από την άθλια
στάση τους. Η αποκάλυψή της και η εκδίωξή της από τα συνδικάτα, και τους
κοινωνικούς χώρους, ως δύναμη θανάσιμα εχθρικής προς το μαζικό, εργατικό και
λαϊκό κίνημα και την προοπτική του, αποτελεί άμεσο καθήκον.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν
συστατικά στοιχεία ενός συστήματος σε κρίση και βαθιά παρακμή, που μάχεται με
όλα τα βάρβαρα μέσα, για να διατηρηθεί
στην εξουσία και να διασφαλίσει τα κέρδη και τους νόμους της αγοράς που
εξαθλιώνουν την κοινωνική πλειοψηφία.
Σήμερα
περισσότερο από ποτέ οι αγώνες των εργαζομένων και του λαού συνδέονται με τον
αγώνα για την υπεράσπιση και διεύρυνση όλων των ελευθεριών που κατέκτησε το
εργατικό και λαϊκό κίνημα, στη μακρόχρονη διαδρομή του. Από τις ατομικές,
συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες μέχρι το δικαίωμα στην πολιτική
ανυπακοή, την ανατροπή κυβερνήσεων και την εξέγερση.
Μοναδική
απάντηση στη βαρβαρότητα είναι η μαζική λαϊκή ανυπακοή στην
πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και της τρόικας ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, το
δυνάμωμα της πάλης και ένας νέος γύρος αντιπαράθεσης. Να
πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, υπερβαίνοντας τις υποταγμένες πλειοψηφίες
στα συνδικάτα. να συντονίσουμε τους αγώνες μας. Για έναν εργατικό και λαϊκό ξεσηκωμό που θα τους
ανατρέψει, μαζί με την πολιτική τους, τις κυβερνήσεις, τα μνημόνια και όλη τη
βάρβαρη επίθεση.
·
Να σταματήσει τώρα κάθε δίωξη ενάντια σε όλους τους
αγωνιστές. Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων και της αλληλεγγύης.
·
Ελεύθερη
συνδικαλιστική και πολιτική δράση, ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους
εργασίας. Ενάντια στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, την εργοδοτική
τρομοκρατία και τη φασιστική βία. Όχι στην κρατική βία και καταστολή. Ενάντια
σε κάθε παλιό και νέο νόμο που υπονομεύει το δικαίωμα στην απεργία, στη
διαδήλωση και στην ελεύθερη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση. Για την μη
εφαρμογή-ματαίωση της ποινικής απαγόρευσης απεργιών και των πολιτικών
επιστρατεύσεων.
·
Υπεράσπιση
των αγώνων της νεολαίας, του φοιτητικού και μαθητικού κινήματος.
·
Να
αποφασίζει κυρίαρχα ο λαός, χωρίς εποπτείες και επεμβάσεις. Να φύγει η τρόικα
ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Ανυπακοή και αντίσταση σε κάθε αντεργατική, αντιλαϊκή και
αντιδημοκρατική ντιρεκτίβα και συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
·
Να
καταργηθούν τα μνημόνια, οι εφαρμοστικοί νόμοι και η δανειακή σύμβαση. Ανατροπή
της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ από το εργατικό και λαϊκό κίνημα.