Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ



Γιατί είμαι ΜΑΘΗΤΗΣ. Θέλω ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. Θέλω να μαθαίνω την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μου και όλου του κόσμου, θέλω να μαθαίνω τις εξελίξεις στις επιστήμες και την τεχνολογία. Θέλω να αποκτήσω τη δυνατότητα να κρίνω το καλό και το κακό. Να μπορώ να έχω γνώμη για τη ζωή μου και την κοινωνία. Δεν θέλω να γίνω ένα «εξειδικευμένο ρομποτάκι  ατελείωτων εξετάσεων» που θα χάβει ότι του σερβίρουν οι Πρετεντέρηδες, οι Κωστόπουλοι και οι Ευαγγελάτοι. Όταν ακούω  ότι σε εποχή κρίσης οι 100 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου αύξησαν σε ένα χρόνο την περιουσία τους κατά 180δις €  απαιτώ να μπορώ να ζήσω με μια σταθερή δουλειά και αμοιβή για μια αξιοπρεπή ζωή.  Δεν θέλω να τελειώσω το Λύκειο ή το Πανεπιστήμιο και να είμαι άλλος ένα αριθμός στις λίστες των ανέργων του ΟΑΕΔ. Δεν θέλω να μεταναστεύσω για δουλειά όπως έκαναν οι παππούδες μου. Δεν θέλω να εξαναγκαστώ από τα 15 μου να σταματήσω το Λύκειο και να δουλεύω στα «κάτεργα της μαθητείας», ανασφάλιστος για 9 ευρώ μεροκάματο. Δεν αντέχω άλλη εντατικοποίηση, το ατελείωτο τρέξιμο, στο σχολείο, στα ξένες γλώσσες, στα φροντιστήρια. Θέλω ελεύθερο χρόνο να μπορώ να συζητήσω με τους φίλους μου, να αθληθώ, να παίξω, να γελάσω, να διασκεδάσω, να ερωτευτώ.
Γιατί είμαι ΓΟΝΙΟΣ.  Είμαι άνεργος, δουλεύω με μισθό 400€, μου χρωστάνε 3 μισθούς, είμαι ένας από το 1εκατ.εργαζόμενων που  δεν πήραν το επίδομα αδείας φέτος, Πληρώνω ήδη πάρα πολλά σε φόρους και χαράτσια αλλά πρέπει να πληρώσω περισσότερα. Και πρέπει να πληρώνω και άλλο για κάθε ένα από τα στοιχειώδη δημόσια αγαθά που δικαιούμαι και που έχω φορολογηθεί για αυτά, για την υγεία, το ρεύμα, το νερό. Και τώρα πρέπει να σκεφτώ πως θα μπορέσω να βοηθήσω το παιδί μου να μη σταματήσει το λύκειο. Δεν θέλω το παιδί μου να γίνει μια «μηχανή αποστήθισης» στείρων πληροφοριών. Δεν θέλω να δω το όνομα του κάτω από το δικό μου στον κατάλογο των ανέργων. Θέλω να μπορώ να το κοιτάζω στα μάτια και να του λέω ότι δεν αποδέχομαι μοιρολατρικά αυτή την κατάσταση, ότι μπορεί η ζωή μας και ο κόσμος να πάνε αλλιώς.
Γιατί είμαι ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ.  Ονειρεύομαι ένα σχολείο για όλα τα παιδιά και όλους τους εκπαιδευτικούς. Θέλω να δημιουργήσω σκεπτόμενους μαθητές και όχι φθηνό εργατικό δυναμικό. Δεν αντέχω άλλο να βλέπω τους μαθητές μου και τους γονείς τους να εξαθλιώνονται καθημερινά.  Δεν μπορώ να μεταδώσω γνώση, να επικοινωνήσω με τους μαθητές μου, να αφουγκράζομαι, τη χαρά τους και τις αγωνίες τους όταν αναγκάζομαι να  δουλέψω σε τάξεις των 30 μαθητών, να τρέχω σε 2 και 3 σχολεία για να συμπληρώσω τις απαιτούμενες ώρες. 2500 συνάδελφοί μου βγήκαν σε μια νύχτα σε διαθεσιμότητα και όταν η κυβέρνηση λέει ότι άλλοι 15000 πρέπει να βγουν τα επόμενα δύο χρόνια ξέρω ότι μπορεί να αύριο να είναι η σειρά μου. Γιατί θέλω να μπορώ να μιλάω στους μαθητές μου για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια και να μην ντρέπομαι.
Κυβέρνηση, ΜΜΕ, τρόικα μας λένε ότι αν αγωνιστούμε κινδυνεύουμε. Δεν θα πάρουμε τη δόση, θα μας διώξουν από το Ευρώ, θα θυμώσει η Μέρκελ  και η ΕΕ, θα πέσει η κυβέρνηση.  
Τους λέμε δεν μας νοιάζει. Εμείς απαιτούμε αυτά που δικαιούμαστε. Με συλλογικό οργανωμένο αγώνα. Με ένα κίνημα καθηγητών, μαθητών, γονιών αλλά και όλων των εργαζομένων σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, μπορούμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να την ορίσουμε εμείς.
Η απεργία των καθηγητών με την πρωτοφανή συμμετοχή, οι αγώνες που ξεκινούν οι μαθητές και οι φοιτητές, είναι βήματα ενός κινήματος που μπορεί να γίνει λαϊκό ποτάμι ανατροπής.
Για να χτυπήσει αυτό το κίνημα τώρα που αναπτύσσεται το σύστημα επιστρατεύει και τη φασιστική Χρυσή Αυγή, με το πραγματικό, άθλιο, πρόσωπό της. Δολοφονώντας το γελαστό παιδί, τον αγωνιστή Παύλο Φύσσα.
Δεν ξεχνάμε ότι το εκπαιδευτικό κίνημα σε κορυφαίες στιγμές του, γνώρισε το δολοφονικό χέρι του φασισμού το 1990 με το θάνατο του καθηγητή Ν. Τεμπονέρα και το 1998 με τη δολοφονική επίθεση της Χρυσής Αυγής στον αγωνιστή φοιτητή Δ. Κουσουρή.
Ο αγώνας για την παιδεία και την ελευθερία είναι αγώνας ενάντια στο φασισμό, είναι αγώνας για να μπορούν να συλλογιούνται λεύτερα και να αποφασίσουν λεύτερα για τη ζωή τους τα παιδιά μας.

 Μας φαίνονται μεγάλοι γιατί είμαστε σκυφτοί, αν σηκώσουμε το κεφάλι θα σκύψουνε αυτοί

Συμμετέχουμε όλοι στη συγκέντρωση που καλεί η ΕΛΜΕ, συλλογικότητες και φορείς της Νέας Ιωνίας,
την Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου στις 6.30μμ στην Πλατεία Σημηριώτη

Εκτός Σχεδίου Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία