Η χτεσινή εκδίωξη των Ρομά από το άλσος Βεΐκου, όπου έχουν εγκατασταθεί τα τελευταία χρόνια, αποτελεί ένα γνωστό και θλιβερό επεισόδιο σε ένα επαναλαμβανόμενο εγχείρημα των εκάστοτε δημοτικών, νομαρχιακών (στο παρελθόν) και εισαγγελικών αρχών.
Η νέα δημοτική αρχή της Ν. Ιωνίας παρέλαβε τη σκυτάλη από τις αντίστοιχες «εκκαθαρίσεις» επί Χαραλάμπους. Παρά τις προβαλλόμενες κοινωνικές ανησυχίες της και την δήθεν ευαισθησία της σε θέματα διαφορετικότητας και μεταναστών, η νέα δημοτική αρχή από κοινού με τους δήμους Γαλατσίου, Ψυχικού και Φιλοθέης, παρέστη σύσσωμη μετά εισαγγελικών και αστυνομικών δυνάμεων, στην απομάκρυνση του καταυλισμού των Ρομά, αντιμετωπίζοντας για μια ακόμα φορά το ζήτημα ως μια «χωματερή ανθρώπων» που πρέπει να κλείσει.
Ανεξάρτητα από τα σοβαρά ζητήματα που μπορεί να θέτει η διαβίωση μιας ομάδας εξαθλιωμένων ανθρώπων στην περιοχή, η συγκεκριμένη ενέργεια αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο στην αλυσίδα αντιδραστικών και ρατσιστικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης προς τους μετανάστες. Εντάσσεται επίσης στη γενικευμένη επίθεση κυβέρνησης και συστήματος προς τους εργαζόμενους. Οι Ρομά, όπως και οι μετανάστες, είναι κομμάτι της εργατικής τάξης και μάλιστα από τα πιο αδύναμα, αυτό που υφίσταται την βαθύτερη εκμετάλλευση. Είναι οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά που βλέπουμε καθημερινά να ψάχνουν στα απορρίμματα, να ζουν εν τέλει από αυτά. Είναι οι άνθρωποι που απωθούνται βίαια από την περιοχή, για να ξαναέρθουν, μιας και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά για το πού θα πάνε και τι θα κάνουν. Αυτό που ενδιαφέρει την δημοτική αρχή είναι να «καθαριστεί» η περιοχή και να ικανοποιηθούν οι «αγανακτισμένοι» πολίτες που με συλλογή παραπόνων και υπογραφών επαναφέρουν το θέμα. Εκείνο που τελικά καταφέρνει η δημοτική αρχή είναι να δίνει τροφή και ικανοποίηση στα συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας και να αναπαράγει κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας. Εδώ δεν χωράνε απ’ ότι φαίνεται οι κοινωνικές ευαισθησίες. Κάτω από το «προοδευτικό» της προσωπείο η τοπική αρχή, θυματοποιεί τους Ρομά. Δεν θεωρεί ότι πρέπει να έχουν τα στοιχειώδη για τη διασφάλιση βασικών υποδομών υγιεινής και διαβίωσης. Έτσι κι αλλιώς πάντα αντιμετώπιζαν πρώτα τα ΜΑΤ, τον εισαγγελέα και τις μπουλντόζες της Νομαρχίας παρά την οποιαδήποτε παρέμβαση και σχεδιασμό κάποιας κοινωνικής υπηρεσίας είτε από την πλευρά του Δήμου είτε από τη Νομαρχία. Πόσο μάλλον τώρα στην μετά Μνημονίου και Καλλικράτη εποχή, που οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου θα μπουν στα βιβλία της ιστορίας, ή θα επαφίενται στην καλή και αγαθή πρόθεση εθελοντών. Έτσι κι αλλιώς είναι πιο εύκολο και περισσότερο «χρήσιμο» πολιτικά να κυνηγήσεις μια χούφτα εξαθλιωμένων που ζουν σε άθλιες συνθήκες, παρά να προσπαθήσεις να εξαλείψεις τις αιτίες αυτής της εξαθλίωσης.
Υπάρχει εξάλλου και άλλος λόγος σοβαρός για την απομάκρυνση των Ρομά από το συγκεκριμένο χώρο. Η προσπάθεια επιχειρηματικής εκμετάλλευσης του άλσους Βεΐκου, ζήτημα για το οποίο ως «Εκτός Σχεδίου» έχουμε μιλήσει επανειλημμένα. Οι διαμαρτυρίες για την ύπαρξη καταυλισμού τσιγγάνων σε ένα κομμάτι του Άλσους ,το οποίο μάλιστα είναι και οριακά ορατό σε σχέση με την περιοχή της Νέας Ιωνίας, δεν φάνηκαν να έχουν συνέχεια ούτε προηγούμενο, όσον αφορά την εξόφθαλμη εναπόθεση μπάζων, αλλά και τη μάντρα οικοδομικών υλικών που παρανόμως λειτουργεί εδώ και χρόνια μέσα στο κομμάτι του Άλσους το οποίο μάλιστα είναι και σε άμεση συνάφεια με την περιοχή μας. Ούτε, φάνηκε να διαμαρτύρεται με τον ίδιο τρόπο η δημοτική αρχή και οι κάθε λογής «υπεύθυνοι» στο παρελθόν, όταν το ΠΑΛΑΙ παραχωρήθηκε με μεγάλη ευκολία στον όμιλο Χαραγκιώνη προς επιχειρηματική «αξιοποίηση».
Τα τσαντίρια των Ρομά έφυγαν. Ωστόσο, το ΠΑΛΑΙ, το «τσαντίρι» της Ολυμπιάδας παραμένει. Είναι γνωστά τα φιλόδοξα σχέδια του Χαραγκιώνη για τη δημιουργία ενός τεράστιου εμπορικού πολυχώρου, τσιμεντοποιώντας πολλές χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα του Άλσους. Ο χώρος παραμένει κλειστός, περιμένοντας να «αξιοποιηθεί» επιχειρηματικά στο μέλλον, ενώ θα έπρεπε να αποδοθεί στους κατοίκους, ως δημόσιος, ελεύθερος χώρος πρασίνου και ζωής. Ο πραγματικός αντίπαλος βρίσκεται μπροστά μας και είναι η συνολικότερη προσπάθεια ξεπουλήματος, τσιμεντοποίησης και επιχειρηματικής εκμετάλλευσης του Άλσους. Και εκεί θα κριθούν οι προθέσεις όλων μας σε σχέση με το Άλσος, όταν ο εισαγγελέας και τα ΜΑΤ θα είναι με τους κάθε Χαραγκιώνηδες, ενώ ανεπιθύμητοι θα είναι αυτοί που παλεύουν για ελεύθερους χώρους πρασίνου και ζωής.
Τα τσαντίρια των Ρομά έφυγαν. Ωστόσο, το ΠΑΛΑΙ, το «τσαντίρι» της Ολυμπιάδας παραμένει. Είναι γνωστά τα φιλόδοξα σχέδια του Χαραγκιώνη για τη δημιουργία ενός τεράστιου εμπορικού πολυχώρου, τσιμεντοποιώντας πολλές χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα του Άλσους. Ο χώρος παραμένει κλειστός, περιμένοντας να «αξιοποιηθεί» επιχειρηματικά στο μέλλον, ενώ θα έπρεπε να αποδοθεί στους κατοίκους, ως δημόσιος, ελεύθερος χώρος πρασίνου και ζωής. Ο πραγματικός αντίπαλος βρίσκεται μπροστά μας και είναι η συνολικότερη προσπάθεια ξεπουλήματος, τσιμεντοποίησης και επιχειρηματικής εκμετάλλευσης του Άλσους. Και εκεί θα κριθούν οι προθέσεις όλων μας σε σχέση με το Άλσος, όταν ο εισαγγελέας και τα ΜΑΤ θα είναι με τους κάθε Χαραγκιώνηδες, ενώ ανεπιθύμητοι θα είναι αυτοί που παλεύουν για ελεύθερους χώρους πρασίνου και ζωής.
Εμείς, ως κάτοικοι της Νέας Ιωνίας, της ιστορικής αυτής προσφυγούπολης που είναι δεμένη με τους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, με τους αγώνες για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, καλούμε τους κατοίκους και τη νεολαία να παλέψουμε για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων (ελλήνων και μεταναστών), ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές από όποιον και αν προωθούνται, για ελεύθερους σε όλους δημόσιους χώρους .
Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
www.ektossxediou.blogspot.com, ektossxediou@gmail.com
