Το καλωσόρισμα εκ μέρους της Εκτός Σχεδίου έκανε η Δήμητρα Καραβασίλη, η οποία αναφέρθηκε στη σημασία των διεθνών κινητοποιήσεων αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και στον ρόλο των συλλογικών δράσεων «από τα κάτω». Τόνισε ότι η Παλαιστίνη αποτελεί παγκόσμιο σημείο αναφοράς για το αν οι κοινωνίες θα ανεχθούν τη γενοκτονία, την κατοχή και τον αποκλεισμό. Στάθηκε στην καταστροφή στη Γάζα, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για μια συνθήκη συστηματικής εξόντωσης και λιμού, ενώ ανέδειξε τη σημασία διεθνών αποστολών, όπως το Global Sumud Flotilla, που επιχειρούν έμπρακτα να σπάσουν τον αποκλεισμό. Κλείνοντας, σημείωσε ότι η διεθνής κοινή γνώμη μετατοπίζεται υπέρ της Παλαιστίνης και ότι απαιτείται κλιμάκωση της συλλογικής δράσης μέχρι τη λευτεριά της.
Στη συνέχεια πήραν τον λόγο οι δύο ομιλητές.
Ο Παντελής Λούβρος έδωσε μια συγκλονιστική περιγραφή της σύλληψης και κράτησής τους, της απαγωγής σε διεθνή ύδατα και των συνθηκών στις ισραηλινές φυλακές, υπογραμμίζοντας ότι ακόμη και αυτές οι λίγες ημέρες που βίωσαν δεν συγκρίνονται με την καθημερινότητα χιλιάδων Παλαιστινίων κρατουμένων, όπου τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες αποτελούν συστηματική πρακτική. Τόνισε τον καθοριστικό ρόλο του διεθνούς κινήματος που οδήγησε στην απελευθέρωση των μελών του Flotilla, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ιταλικά συνδικάτα που δήλωσαν πως «αν πειραχτεί μια τρίχα των συντρόφων μας, κατεβάζουμε τους διακόπτες». Παράλληλα, αναφέρθηκε στην κρισιμότητα της κατάστασης στη Μέση Ανατολή και στην ανάγκη συγκρότησης ενός ισχυρού αντιπολεμικού κινήματος στην Ελλάδα, με αιτήματα την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, την παύση κάθε συνεργασίας Ελλάδας–Ισραήλ, την απελευθέρωση των Παλαιστίνιων κρατουμένων και την επιστροφή των προσφύγων.
Ο Κώστας Λαμπρίδης τοποθέτησε την τρέχουσα σύγκρουση στο ιστορικό πλαίσιο 75 ετών κατοχής, εκτοπισμού και γενοκτονικών πολιτικών εις βάρος του παλαιστινιακού λαού. Περιέγραψε με σαφήνεια την καταστροφή στη Γάζα: την ισοπέδωση των υποδομών, τον λιμό, τη ζωή σε σκηνές και ερείπια, καθώς και την πλήρη έλλειψη υγειονομικού υλικού και φαρμάκων. Στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι τα δύο αυτά χρόνια δεν είναι μόνο χρόνια εξόντωσης αλλά και αδιάκοπης αντίστασης, επισημαίνοντας ότι η διεθνής κοινή γνώμη μετατοπίζεται υπέρ της Παλαιστίνης και ότι το Ισραήλ φοβάται περισσότερο από ποτέ την πολιτική απομόνωση. Αναφέρθηκε επίσης στην ευθύνη της Ελλάδας, που εν μέσω γενοκτονίας ενίσχυσε τις οικονομικές και στρατιωτικές της συνεργασίες με το Ισραήλ, τονίζοντας την ανάγκη για πίεση, μποϊκοτάζ και ακύρωση των διμερών συμφωνιών.
Ακολούθησε ζωντανή και πλούσια συζήτηση, με πολλές ερωτήσεις και παρεμβάσεις από τον κόσμο, αναδεικνύοντας τόσο το βάθος της ανησυχίας όσο και την ανάγκη για δράση και αλληλεγγύη.
Στο κλείσιμο, οι ομιλητές υπογράμμισαν ότι η εμπειρία του Flotilla απέδειξε πως «οι απλοί άνθρωποι, όταν οργανώνονται, μπορούν να αλλάξουν συσχετισμούς». Ότι η Παλαιστίνη αποτελεί παράδειγμα αντοχής, αξιοπρέπειας και ενότητας• και ότι η διεθνής πίεση, η συλλογική δράση και η αλληλεγγύη μπορούν να αποσπάσουν νίκες.
Η Εκτός Σχεδίου ευχαριστεί θερμά όσες και όσους συμμετείχαν. Σε μια εποχή βαρβαρότητας και πολέμου, η στάση της κοινωνίας, των κινημάτων και της αλληλεγγύης είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη — και οι λαοί μπορούν να νικήσουν.
