Γι’ αυτό πάντα θέλουμε να βρισκόμαστε και να συζητάμε όλα τα ζητήματα της καθημερινής ζωής που μας απασχολούν όλους και όλες μας που μένουμε ή εργαζόμαστε σε αυτή την πόλη. Έτσι, λοιπόν, ένα χρόνο μετά την αλλαγή σκυτάλης στο δήμο, ξαναβρίσκουμε αφορμή για συζήτηση.
Για το πώς μπορεί να υπάρξει πραγματική, μάχιμη αντιπολίτευση στο δήμο, για να υπάρξουν δομές και πρωτοβουλίες που θα ενθαρρύνουν τη λαϊκή συμμετοχή και δράση. Για εμάς, το μεγάλο ζητούμενο σήμερα είναι να σπάσουμε τις συναινέσεις, να βγούμε έξω από τα σχέδια που εφαρμόζουν ή μας ετοιμάζουν, να κάνουμε πρωταγωνιστή τους αγώνες και τις ρήξεις, να φέρουμε ελπίδα και αισιοδοξία στον κόσμο που βρίσκει ζόρια στη ζωή του και στην πόλη μας. Αυτό υπολογίζει και φοβάται κάθε αντιδραστική δημοτική αρχή και κάθε αντιδραστική αστική κυβέρνηση.
Βρισκόμαστε ήδη ένα χρόνο μετά την αλλαγή σκυτάλης στη διοίκηση του δήμου, και η δημοτική αρχή του Μανούρη έδειξε που θέλει να το πάει. Αν τα βάλουμε λίγο κάτω μπορούμε να δούμε το στίγμα της λογικής της.
Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Σχεδόν με το «καλημέρα» σας, ο αντιδήμαρχος οικονομικών, παραιτείται. Ακολουθεί ο γενικός γραμματέας.
«Δεν θα πάρουμε δάνεια» (είτε για απαλλοτριώσεις είτε για άλλα θέματα) έλεγε προεκλογικά, για να το αναιρέσει λίγους μήνες μετά.
«Η συμμετοχή μας στην Αναπτυξιακή Εύδημος είναι μόνο για εκπόνηση τεχνικών μελετών» και όχι για συμβάσεις εργασίας, υποσχόταν στους εργαζόμενους, για να το αναιρέσει πάλι, λίγο καιρό μετά.
Δεν διεκδικεί προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενώ κατά κόρον προσλαμβάνει με μπλοκάκι, και αλλάζει εργαζόμενους από θέσεις ευθύνης, τοποθετώντας «ημέτερους», προσπερνώντας κάθε κανόνα λειτουργίας του δημοσίου.
«Ο δήμος δεν έχει πόρους, χρήματα», τονίζει για κάθε θέμα. Έτσι:
