Ποιο είναι το κύριο στοιχείο της παρέμβασής σας;
Αυτό που λέμε είναι ότι πρέπει να ανατρέψουμε αυτή την πολιτκή που λεηλατεί τη ζωή μας και οι συνέπειές της είναι ιδιαίτερα φανερές σε εργατικές περιοχές, όπως η Νέα Ιωνία. Γι αυτό με όλες μας τις αδυναμίες, ήμασταν παρόντες και στηρίζαμε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη στην περιοχή αλλά και την κοινωνία. Θεωρούμε, πως είναι άδικο, στην εποχή του τεράστιου πλούτου, εμείς που παράγουμε αυτό τον πλούτο, να ζούμε με την καθημερινή αγωνία της απόλυσης, να σκύβουμε το κεφάλι όταν το παιδί μας, μας ζητάει κάτι γιατί είμαστε απλήρωτοι, να φοβόμαστε ότι θα μας πάρει το σπίτι η τράπεζα που υπάρχει με τα δικά μας τα λεφτά. Θέλουμε σήμερα να πηγαίνουν όλα τα παιδιά στην περιοχή μας σε δημόσιους σταθμούς, χωρίς τροφεία, με κατάλληλες υποδομές και επαρκές προσωπικό. Θέλουμε σήμερα οι κάτοικοι της νέας ιωνίας να έχουν πρόσβαση στη δημόσια υγεία. Θέλουμε σχολεία επαρκή και καθαρή γειτονιά με πράσινο, χωρίς αυτά να σημαίνουν φορομπηξία. Αν βάλουμε αυτές τις προτεραιότητες, δεν περισσεύει κανένας εργαζόμενος στο δήμο ή καθηγητής ή γιατρός για απόλυση ή διαθεσιμότητα, αντίθετα μάλιστα.
Πως κρίνετε την τετραετία μιας δημοτικής αρχής που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Η διοίκηση του κ Γκότση, εκλέχτηκε με πολλές προσδοκίες, ωστόσο τέσσερα χρόνια μετά μπορούμε να πούμε ότι έχει εφαρμόσει κάθε τι που προβλέπεται από τν Καλλικράτη τα και την ΕΕ για τους δήμους.
Ενδεικτικά, πρωτοστάτησε στις προσλήψεις μέσω ΜΚΟ παλαιότερα και τώρα «ωφελούμενων» ανέργων. Απέλυσε εργαζόμενους που είχαν κερδίσει στα δικαστήρια, με πρόσχημα εφαρμογή του ν. Μητσοτάκη, ενώ κατασυκοφάντησε τους εργαζόμενους του δήμου και το σωματείο τους στις διεκδικήσεις για αξιοπρεπή δουλειά. Διατήρησε τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς και έκανε ανταποδοτικές όλες μα όλες τις κοινωνικές δομές. Στοχοποίησε μετανάστες μικροπωλητές με επιθέσεις της δημοτικής αστυνομίας εναντίον τους, έδωσε τα στοιχεία – κατ’ απαίτηση της χα- για τα ποσοστά αλλοδαπών στους παιδικούς σταθμούς, προώθησε έργα μέσω ΕΣΠΑ και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων της ΕΕ. Επιτέθηκε σε όσες συλλογικότητες της πόλης (εργατική λέσχη, επιτροπή κατοίκων) προσπάθησαν να συμβάλλουν στην οργάνωση του λαού της Ιωνίας ενάντια σε χαράτσια πλειστηριασμούς, και στην αλληλεγγύη στη γειτονιά. Από την άλλη, οι πρωτοβουλίες για κοινωνική αλληλεγγύη του δημάρχου μας προωθεί την αλληλεγγύη χορηγών, είναι υποκριτική βαρδινογιανεια αλληλεγγύη που στηρίζεται σε αυτούς που έχουν, κ που συγκαλύπτει τους υπεύθυνους για τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την διάλυση υγείας, παιδείας κ κοινωνικών δομών.
Τέλος, ποτέ δεν έγινε καμία προσπάθεια συμβολής στη δημιουργία ενός κινήματος που θα συγκρουστεί με το κεντρικό κράτος κ την ΕΕ.
Νομίζουμε πως η διοίκηση Γκότση στη Νέα Ιωνία αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πως δεν γίνεται στα σημερινά πλαίσια να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση σε ένα δήμο.
Εσείς Τι προτείνετε;
Δεν ισχυριζόμαστε πως υπάρχουν μαγικές λύσεις.
Για να γίνουν όσα περιγράψαμε παραπάνω, πρέπει να συγκροτηθεί ένα μαζικό λαϊκό ανατρεπτικό κίνημα τόσο στο δήμο μας όσο και συνολικά. Ο κόσμος της εργασίας είναι αυτός που μπορεί και πρέπει να αλλάξει τη ζωή του. Οργανωμένος στα σωματεία του και στην γειτονιά του. Άρα, το πρώτο που λέμε είναι ότι χωρίς πάλη του λαού για ρήξη και ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, η οποία περνάει και μέσα από τους δήμους, δεν μπορεί να υπάρξει βελτίωση στην καθημερινότητά μας.
Θέλουμε να πάρουμε την πόλη στα χέρια μας. Αυτό σημαίνει για μας να αρχίσουμε να δημιουργούμε μορφές οργάνωσης, αγώνα και επιβολής της λαϊκής θέλησης, σημαίνει να μπορούμε να στηριχτούμε ο ένας στον άλλο, με την αλληλεγγύη των «από κάτω». Υπάρχουν παραδείγματα για κάτι τέτοιο, όπως πχ η αξιόλογη προσπάθεια της εργατικής λέσχης, στην οποία συμμετέχουμε και στηρίζουμε ή δράσεις των επιτροπών κατοίκων.
Προβάλουμε ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο για να κάνει κανείς πολιτική. Γι αυτό χρειαζόμαστε μια αριστερά ανατρεπτική – νικηφόρα – αντιδιαχειριστική – αντιιεραρχική - αντικαπιταλιστική. Μια αριστερά κοινωνικά χρήσιμη στην καθημερινότητα της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Δεν καλούμε τον κόσμο να μας ψηφίσει για να λύσουμε το πρόβλημά του. Αντίθετα, τον καλούμε να αγωνιστούμε μαζί για να διεκδικήσουμε τη λύση
