Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Ρομά στου Βεϊκου... Το έργο το έχουμε ξαναδεί

… Έτσι κι αλλιώς είναι πιο εύκολο και περισσότερο «χρήσιμο» πολιτικά
να κυνηγήσεις μια χούφτα εξαθλιωμένων που ζουν σε άθλιες συνθήκες,
παρά να προσπαθήσεις να εξαλείψεις τις αιτίες αυτής της εξαθλίωσης.
Aποτελεί θλιβερή πραγματικότητα το γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο στην περιοχή μας πληθαίνουν οι ρατσιστικές ενέργειες απέναντι στους Ρομά. Όλοι θυμόμαστε ότι πέρσι τον Ιούνη στήθηκε μια επιχείρηση εκδίωξης των Ρομά από τον χώρο το Άλσους Βεϊκου στον οποίο είχαν εγκατασταθεί τα τελευταία χρόνια, με την παρουσία των δημοτικών, νομαρχιακών και εισαγγελικών αρχών και αστυνομικών δυνάμεων. Οι Ρομά ξαναήρθαν, λιγότεροι αυτή τη φορά, όπως ξαναήρθαν και οι «αγανακτισμένοι» πολίτες, που με τη βοήθεια των τοπικών αρχών και της αστυνομίας, φρόντισαν, ξανά, να τους απομακρύνουν. Ο καταυλισμός των Ρομά, με όλα τα ζητήματα φυσικά που μπορεί να θέτει η διαβίωση μιας ομάδας εξαθλιωμένων ανθρώπων σε μια περιοχή, αντιμετωπίστηκε και εδώ, όπως και αλλού, ως μια «χωματερή ανθρώπων» που έπρεπε να κλείσει.
Η συγκεκριμένη ενέργεια έγινε σε μια περίοδο όπου ξεδιπλώνονται οι αντιδραστικές και ρατσιστικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης απέναντι στους μετανάστες και την αυταρχική θωράκιση του συστήματος απέναντι στους εργαζόμενους συνολικότερα. Έγινε, επίσης, σε μια προεκλογική περίοδο για τον κ Χαραλάμπους, που στο από καιρό καλλιεργούμενο κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού βρίσκει τους υποστηρικτές του.
Οι Ρομά, όμως, όπως και οι μετανάστες είναι κομμάτια της εργατικής τάξης στην χώρα μας και μάλιστα τα πιο αδύναμα, αυτά που υφίσταται την βαθύτερη εκμετάλλευση. Ιδιαίτερα στην περίοδο αυτή της κρίσης που διανύουμε, οι επιθέσεις στους μετανάστες είναι έκφραση της επίθεσης της αστικής τάξης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, στην ενότητα της εργατικής τάξης γι’ αυτό η αντιμεταναστευτική-ρατσιστική ατζέντα της άκρας δεξιάς και του ΛΑΟΣ υιοθετείται με τέτοιο ενθουσιασμό από το σύνολο του αστικού συνασπισμού εξουσίας, την κυβέρνηση, τη ΝΔ και τα ΜΜΕ. Η απάντησή μας επομένως, δε μπορεί παρά να παλεύει ενάντια στην καπιταλιστική αυτή επίθεση, την ΕΕ και το πολιτικό σύστημα που την προωθεί. Για ενιαία δράση ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων, για ίσα δικαιώματα για όλους.
Η επιχείρηση, λοιπόν, της δημοτικής αρχής με τη συνδρομή των ΜΑΤ για να εκδιωχθούν οι Ρομά από το άλσος Βεϊκου ήταν – για άλλη μια φορά - αναμενόμενη. Η περιοχή πρέπει να «καθαριστεί». Από ανθρώπους… Το που θα πάνε, φυσικά, δεν ενδιαφέρει κανέναν. Οι Ρομά αποτέλεσαν εύκολο θύμα, όπως συνήθως. Έτσι κι αλλιώς κανείς «αρμόδιος» δεν θεωρεί ότι πρέπει να έχουν τα στοιχειώδη για τη διασφάλιση βασικών υποδομών υγιεινής και διαβίωσης. Έτσι κι αλλιώς πάντα αντιμετώπιζαν πρώτα τα ΜΑΤ, τον εισαγγελέα και τις μπουλντόζες της Νομαρχίας παρά την οποιαδήποτε παρέμβαση και σχεδιασμό κάποιας κοινωνικής υπηρεσίας είτε από την πλευρά του Δήμου είτε από τη Νομαρχία. Έτσι κι αλλιώς είναι πιο εύκολο και περισσότερο «χρήσιμο» πολιτικά να κυνηγήσεις μια χούφτα εξαθλιωμένων που ζούν σε άθλιες συνθήκες, παρά να προσπαθήσεις να εξαλείψεις τις αιτίες αυτής της εξαθλίωσης.
Ωστόσο επειδή το συγκεκριμένο ζήτημα έχει άμεση σχέση και με την τωρινή και μελλοντική κατάσταση του Άλσους Βεϊκου, ζήτημα στο οποίο έχουμε επανέλθει επανειλημμένα τα τελευταία τρία χρόνια ως «Εκτός Σχεδίου» θα θέλαμε θέσουμε και ορισμένα άλλα ζητήματα.
Οι διαμαρτυρίες για την ύπαρξη καταυλισμού τσιγγάνων σε ένα κομμάτι του Άλσους ,το οποίο μάλιστα είναι και οριακά ορατό σε σχέση με την περιοχή της Νέας Ιωνίας, δεν φάνηκαν να έχουν συνέχεια ούτε προηγούμενο, όσον αφορά την εξόφθαλμη εναπόθεση μπάζων, αλλά και τη μάντρα οικοδομικών υλικών που παρανόμως λειτουργεί εδώ και χρόνια μέσα στο κομμάτι του Άλσους το οποίο μάλιστα είναι και σε άμεση συνάφεια με την περιοχή μας. Ούτε, φάνηκε να διαμαρτύρεται με τον ίδιο τρόπο η δημοτική αρχή και οι κάθε λογής «υπεύθυνοι» στο παρελθόν, όταν το ΠΑΛΑΙ παραχωρήθηκε με μεγάλη ευκολία στον όμιλο Χαραγκιώνη προς επιχειρηματική «αξιοποίηση».
Τα τσαντίρια των Ρομά έφυγαν. Ωστόσο, το ΠΑΛΑΙ, το «τσαντήρι» της Ολυμπιάδας παραμένει, κι αν για την ώρα έχουν παγώσει τα φιλόδοξα σχέδια του Χαραγκιώνη για τη δημιουργία ενός τεράστιου εμπορικού πολυχώρου, τσιμεντοποιώντας πολλές χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα του Άλσους, ο χώρος παραμένει κλειστός, περιμένοντας να «αξιοποιηθεί» επιχειρηματικά στο μέλλον, ενώ θα έπρεπε να αποδοθεί στους κατοίκους, ως δημόσιος, ελεύθερος χώρος πρασίνου και ζωής. Ο πραγματικός αντίπαλος βρίσκεται μπροστά μας και είναι η συνολικότερη προσπάθεια ξεπουλήματος, τσιμεντοποίησης και επιχειρηματικής εκμετάλλευσης του Άλσους. Και εκεί θα κριθούν οι προθέσεις όλων μας σε σχέση με το Άλσος, όταν ο εισαγγελέας και τα ΜΑΤ θα είναι με τους κάθε Χαραγκιώνηδες, ενώ ανεπιθύμητοι θα είναι αυτοί που παλεύουν για ελεύθερους χώρους πρασίνου και ζωής.
Εμείς, ως κάτοικοι της Νέας Ιωνίας, της ιστορικής αυτής προσφυγούπολης που είναι δεμένη με τους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, με τους αγώνες για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, καλούμε τους κατοίκους και τη νεολαία να παλέψουμε για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων (ελλήνων και μεταναστών), ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές από όποιον και αν προωθούνται, για ελεύθερους σε όλους δημόσιους χώρους .

Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
www.ektossxediou.blogspot.com, ektossxediou@gmail.com