Η βιαστική και απροετοίμαστη απόφαση της κυβέρνησης να εντάξει τα νηπιαγωγεία στην υποχρεωτική εκπαίδευση, ανεξάρτητα από την σκοπιμότητα του συγκεκριμένου μέτρου, ανέδειξε την μεγάλη αδυναμία της τοπικής αυτοδιοίκησης να υποδεχτεί πολύ περισσότερα παιδιά σε ικανοποιητικούς χώρους.
H Νέα Ιωνία φυσικά δεν αποτελεί εξαίρεση στην προβληματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, με πολλούς γονείς να αδυνατούν βρουν ένα νηπιαγωγείο για το παιδί τους. Η Δημοτική Αρχή ωστόσο, στη διαδικασία εξεύρεσης χώρων για την στέγαση τμημάτων νηπιαγωγείων, ουσιαστικά μεταθέτει το πρόβλημα στους κατοίκους και στην εκπαιδευτική κοινότητα σε μια λογική «βρείτε τα μεταξύ σας και αν όχι δικό σας πρόβλημα».
Σε αυτή τη βάση βγάζει τα παιδιά του εσπερινού ΕΠΑΛ στο δρόμο προκειμένου να στεγαστούν τάξεις νηπιαγωγείου στο συγκεκριμένο συγκρότημα. Τι πιο εύκολο από το να πληρώσει για την όλη κατάσταση η έτσι κι αλλιώς ρημαγμένη και υποτιμημένη τεχνική εκπαίδευση. Το γεγονός μάλιστα ότι υπάρχουν παιδιά που φοιτούν στο συγκεκριμένο νυχτερινό από άλλες περιοχές γιατί τους ενδιαφέρουν οι συγκεκριμένες ειδικότητες καθιστά τις συγκεκριμένες επιλογές χωρίς ιδιαίτερο πολιτικό κόστος για τη δημοτική αρχή. Πως άλλωστε να εξηγήσουμε τον προκλητικό και ανοιχτά εχθρικό τρόπο με τον οποίο ο Δήμαρχος κ. Χαραλάμπους αντιμετώπισε τα παιδιά του ΕΠΑΛ όταν παρευρέθηκαν στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για να διαμαρτυρηθούν. Τα ειρωνικά σχόλια περίσσευαν από την πλευρά του Δημάρχου ενώ στις λύσεις που θα μπορούσαν να δοθούν ήταν εξαιρετικά φειδωλός, μεταθέτοντας τις ευθύνες στη Νομαρχία.
Στην όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, οι γονείς των παιδιών που πρέπει να στεγαστούν σε κάποιους στοιχειωδώς αξιοπρεπείς χώρους νηπιαγωγείων, αλλά και τα παιδιά της τεχνικής εκπαίδευσης, είναι αυτοί που πληρώνουν τις εδώ και χρόνια κακές αποφάσεις και επιλογές του Δήμου σε σχέση με την ύπαρξη και δημιουργία υποδομών εκπαίδευσης.
Πόσοι άραγε μεγάλοι χώροι έχουν χαθεί και μετατραπεί σε γιγάντια σούπερ-μάρκετ (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ίσως αποτελεί το μεγάλο εμπορικό σύμπλεγμα στα Πευκάκια) την στιγμή που θα μπορούσαν να δεσμευθούν για να καλυφθούν οι υπαρκτές ανάγκες για υποδομές; Πόσα χρόνια ακούμε δεσμεύσεις για χώρους όπως π.χ. για το παλιό εργοστάσιο της ΕΡΙΟΤΕΚ οι οποίες ποτέ δεν καταλήγουν ποτέ κάπου και δεν υλοποιούνται; Πόσα χρόνια ακόμα οι διεκδικούμενοι χώροι πρέπει να μείνουν σε δικαστική εκκρεμότητα για να αντιληφθεί η συγκεκριμένη αλλά και κάθε δημοτική αρχή ότι ουσιαστικά ένα τόσο μεγάλο βάθος χρόνου ουσιαστικά αποτελεί παραίτηση από τη διεκδίκηση; Πόσοι ακόμα χώροι πρέπει να χαθούν για να αντιληφθούμε ότι η κατάσταση στη Νέα Ιωνία είναι οριακή;
Η Νέα Ιωνία αποτελεί μια από τις περιοχές που λόγω της αλλαγής της φυσιογνωμίας βρέθηκε με ένα απόθεμα παλιών βιομηχανικών χώρων το οποίο δυστυχώς βλέπουμε να αξιοποιείται αποκλειστικά σε εμπορικές χρήσεις και μάλιστα σε πάρα πολύ μεγάλη έκταση. Οι λύσεις που θα μπορούσαν να έχουν δοθεί με την αξιοποίηση ορισμένων μόνο από αυτούς τους χώρους θα μπορούσαν να είναι πολλές και σε μια σειρά από ζητήματα.
Ωστόσο αν και οι δημοτικές αρχές αλλάζουν, η κατεύθυνση η λογική ουσιαστικά παραμένει μία. Αδιαφορία για το κτιριακό, παράδοση κάθε σπιθαμής γης σε επιχειρηματικές δραστηριότητες, προχειρότητα στην αντιμετώπιση των ζητημάτων όταν αυτά γίνονται πιεστικά.
ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
