Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2022

Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες στο στόχαστρο -Η αντίσταση μονόδρομος - Συζήτηση, Σάββατο 5 Νοεμβρίου 7μμ, ΚΕΠ Ν. Ιωνίας, Πατριάρχου Ιωακείμ 4

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι συνταξιούχοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα ζούμε μια πολύ δύσκολη εποχή οικονομικά και κοινωνικά. Τα εργατικά εισοδήματα λεηλατούνται ανελέητα από την ακρίβεια και την κερδοσκοπία. Η ενέργεια και τα βασικά τρόφιμα, δεν είναι δεδομένα, επαρκή και σε προσιτές τιμές για εκατοντάδες χιλιάδες οικογενειών. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μέρα με τη μέρα οξύνεται ενώ ο κίνδυνος που πολέμου αγγίζει όλο και περισσότερες γωνιές του πλανήτη. Ποσά μαμούθ φεύγουν για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς ή/και στο πλαίσιο του άδικου και αντιδραστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Μαζί με αυτά όμως εκτυλίσσεται και μια επιδρομή προληπτικής επίθεσης, ισοπεδωτική στα εργατικά λαϊκά δημοκρατικά δικαιώματα, τις ελευθερίες στη ζωή, την ενημέρωση, τη σκέψη και τον κοινωνικό πολιτισμό. Η κρατική τρομοκρατία, ο κυβερνητικός αυταρχισμός, η αστυνομοκρατία και η καταστολή αποτελούν πλέον μόνιμα χαρακτηριστικά της λειτουργίας του αστικού πολιτικού συστήματος. 

Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδεικνύει πυγμή για το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής της. Δεν πρόκειται, όμως, για εκτροπή που θα διορθωθεί με μια άλλη κυβερνητική διαχείριση, δεν είναι «κατάσταση εξαίρεσης», δεν είναι απλά περιπτώσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας, δεν είναι ακρότητες της ΝΔ στη χώρα μας. Ο καπιταλισμός στη σύγχρονη εξέλιξή του, για να πετύχει τις αναδιαρθρώσεις των αντεργατικών-αντιλαϊκών τομών σε όλα τα επίπεδα του κράτους, της οικονομίας, της κοινωνίας, του περιβάλλοντος χρειάζεται ένα πολιτικό σύστημα με ενισχυμένες τις μεθόδους επιβολής, έναντι των μεθόδων ενσωμάτωσης. 
Για αυτό σε κάθε σημείο του πλανήτη οι διαδηλώσεις και οι κινητοποίησης (από τη Γαλλία ως τον Ισημερινό και το Καζακστάν) αντιμετωπίζονται με άγρια καταστολή ενώ το νομοθετικό πλαίσιο γίνεται ακόμη πιο αντιδραστικό. Στα πλαίσια αυτά η πανδημία αξιοποιήθηκε για να επιβληθεί και να δοκιμαστεί ένα καθεστώς οργουελιανών ελέγχων επιτήρησης και παρακολουθήσεων, οικονομικής τρομοκρατίας προστίμων και διώξεων. 

Στην Ελλάδα όσο πιο ασφυκτικό γίνεται το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον και εμπλοκή στον πόλεμο, τόσο σκληραίνει η καταστολή και το χτύπημα δημοκρατικών δικαιωμάτων. Την περιστολή ελευθεριών με το νόμο απαγόρευσης διαδηλώσεων και την προσπάθεια επιβολής της πανεπιστημιακής αστυνομίας, συμπληρώνουν οι επιθέσεις με αύρες και χημικά σε διαδηλωτές, οι προσαγωγές, οι απαγωγές, οι απαγορεύσεις επικοινωνίας συλληφθέντων με δικηγόρους, οι κακοποιήσεις, οι ξυλοδαρμοί, οι δεκάδες δίκες αγωνιζόμενων ανθρώπων καθημερινά. Οι παρακολουθήσεις οργανώσεων, η λογοκρισία του διαδικτύου, η παρουσία των ασφαλιτών με πολιτικά σε δράσεις, συμπληρώνουν τις χιλιάδες νέες προσλήψεις στα σώματα ασφαλείας, τις φορητές κάμερες αστυνομικών σε διαδηλώσεις, τη χρηματοδότηση για νέα περιπολικά και εξοπλισμό. 
Το πρόσφατο περιστατικό με την προκλητική εμφάνιση αστυνομικών της ΓΑΔΑ στο γλέντι της Εργατικής Λέσχης Νέας Ιωνίας στην πλατεία Αναξαγόρα στα πλαίσια εφαρμογής του νόμου για τις διαδηλώσεις και του νέου ρόλου του δήμου ως χαφιέ της αστυνομίας για κάθε συλλογική κινηματική ή πολιτιστική δημόσια εκδήλωση είναι εξίσου χαρακτηριστικό της εποχής που ζούμε. 

Στο εργατικό κίνημα μαζί με τις επιθέσεις των ΜΑΤ σε κάθε μαχητικό εργατικό αγώνα όπως πρόσφατα στη Μαλαματίνα, την κήρυξη παράνομης κάθε μαχητικής απεργίας, τις πειθαρχικές διώξεις αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών επιχειρείται με το ν. Χατζηδάκη μια τεράστια τομή ώστε να καταργηθεί ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία και κάθε συγκρουσιακή αγωνιστική μορφή (π.χ. κατάληψη) 
Μεθοδικά περιστέλλεται και η επίφαση θεσμών αντιπροσώπευσης και ενισχύεται η θωράκισή τους από το λαϊκό παράγοντα. Το νομοσχέδιο Βορίδη για το εκλογικό σύστημα σε δήμους-περιφέρειες στοχεύει ευθέως στον αποκλεισμό ενοχλητικών φωνών ενώ η διεύρυνση των αποφάσεων που μπορούν να παρθούν από τις διάφορες επιτροπές αντί για το δημοτικό συμβούλιο είναι χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της τάσης. Όλα τα παραπάνω είναι πλευρές του σύγχρονου δημοκρατικού προβλήματος και τελικά της έλλειψης πραγματικής δημοκρατίας, που ακόμα και με τους αστικούς συνταγματικούς όρους, συρρικνώνεται και καταπατείται. 
Η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες είναι αδιαίρετη πλευρά της ταξικής πάλης. Πάει μαζί με τον αγώνα για ψωμί και ειρήνη, την πάλη για υγεία και παιδεία, για ελεύθερους δημόσιους χώρους, τον αγώνα ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Για αυτό είναι ανάγκη να αγκαλιάσει το πλαίσιο δράσης κάθε σωματείου και κάθε αγωνιζόμενης συλλογικότητας. Να μας ευαισθητοποιήσει ακόμα και για «έναν άνθρωπο που τον ‘μποδίζουν να βαδίσει, ένα άνθρωπο που τον αλυσοδένουνε», πόσο μάλλον όταν σήμερα είναι η λαϊκή πλειονότητα που «αλυσοδένεται». 

Σας καλούμε να συζητήσουμε : 
- τι σημαίνει αυτή η επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες για τη ζωή μας; 
- είναι μια «κατάσταση εξαίρεσης» ή μέρος της κανονικότητας; 
- μέσα από ποιους δρόμους μπορεί και πρέπει να γίνει στοιχείο της πάλης κάθε σωματείου και αγωνιζόμενης συλλογικότητας; 
- μέσα από ποιους δρόμους και μορφές μπορεί να οργανωθεί η αντίστασή μας; 

 Τις αρχικές τοποθετήσεις για τη συζήτηση θα κάνουν οι : 
 - Κώστας Παπαδάκης : δικηγόρος, συνήγορος πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χ.Α, 
- Ευαγγελία Δινοπούλου : δασκάλα, πρόεδρος του συλλόγου ΠΕ Ηρώ Κωνσταντοπούλου 
- Παναγιώτης Κουτσός : μηχ. μηχ/κος, δημοτικός σύμβουλος με την Εκτός Σχεδίου 

 Στη συζήτηση θα υπάρξει παρέμβαση από απεργούς στο εργοστάσιο της Μαλαματίνα, φοιτητές που δίνουν τη μάχη ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, αγωνιστές που έχουν δικαστικές διώξεις και συνδικαλιστές.