Το τελευταίο διάστημα μοιράζεται από τη δημοτική αρχή στα σχολεία του Δήμου μας ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με τίτλο «ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΟΥ… Ν. ΙΩΝΙΑ» . Με αφορμή αυτό το γεγονός έχει ανοίξει ήδη μια συζήτηση γύρω από τα (ιστορικά, γεωγραφικά;;;) λάθη που περιέχονται σε αυτό. Πέρα από μια πολύ μεγάλη συζήτηση που θα αφορούσε ερωτήματα του ποιος καθορίζει τι είναι σημαντικό για την πόλη μας, (πχ είναι οι εκκλησίες της περιοχής μας;), ποια ιστορικά γεγονότα αναφέρονται και με ποιο τρόπο, ποια ιστορικά κομμάτια της Ν Ιωνίας επιλέχθηκαν να προβληθούν και με ποιο κριτήριο (θέλει κ κάτι πιο παιδαγωγικό εδώ ας βοηθήσουν οι εκπαιδευτικοί μας), υπάρχουν όμως κάποιες προβληματικές που μάλλον παραγνωρίζονται σε οποιαδήποτε κριτική. Ας ανοίξουμε, επομένως, το πολύ σοβαρό –κατά τη γνώμη μας – ζήτημα, που είναι η ένταξη του ιδιωτικού κέρδους σε κάθε δραστηριότητα του δήμου. Όπως ανακαλύψαμε με την έκδοση του παιχνιδιού (μιας και σκοπίμως μάλλον το ζήτημα του χορηγού δεν αναφέρθηκε όταν ψηφίστηκε η πρόταση για το παιχνίδι στο δημοτικό συμβούλιο), ο δήμος μας χρηματοδοτήθηκε με 5000 ευρώ για την παραγωγή του από την Cosmote . Για την ακρίβεια, μάλιστα, σύμφωνα με τις δηλώσεις της Κα Κατημερτζή, ο Δήμος απευθύνθηκε και σε άλλες εταιρίες που δεν είχαν “την ευγενική καλοσύνη” να συνεισφέρουν οικονομικά. Βέβαια, μπορεί ο οποιοσδήποτε να διαπιστώσει πόσο αφιλοκερδής ήταν αυτή η προσφορά, απλά παρατηρώντας πόσες φορές έχει τυπωθεί πάνω στο επιτραπέζιο παιχνίδι το σήμα της Cosmote.
Μετά τις τεράστιες περικοπές κρατικής χρηματοδότησης λόγω των μνημονιακών πολιτικών, την επιβολή ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και την επιλογή διάθεσης των ταμειακών διαθέσιμων για την εξυπηρέτηση πληρωμής του ληστρικού χρέους διαμορφώνεται «αντικειμενικά» ο μονόδρομος της επιχειρηματικής «ενίσχυσης» σαν όρος λειτουργίας ενός δήμου. Ωστόσο, η άμεση αναζήτηση χορηγών για την πραγματοποίηση οποιασδήποτε δραστηριότητας, ιδιαίτερα των κοινωνικών συνιστά μια νέα τομή στη λειτουργία του δήμου μας. Συγκεκριμένα συνδέει άμεσα οποιαδήποτε κοινωνική του δράση με την “καλοσύνη” της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Είναι μάλλον αφελές βέβαια να θεωρείται ότι δεν υπάρχουν ωφελιμιστικά κίνητρα σε οποιαδήποτε τέτοια χορηγία.
Εντάσσεται στην πολιτική της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης που βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη εφαρμογή τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα σε σχολεία. Η εταιρία δίνοντας κάποια ελάχιστα χρήματα διαμορφώνει ένα φιλολαϊκό προφίλ κοινωνικής ευαισθησίας (τι σημασία έχει αν η ίδια εταιρεία την ώρα που δίνει χορηγίες απασχολεί εργαζόμενους με μισθούς πείνας;) και «μπαίνει» σε εκατοντάδες σπίτια (είναι προφανής η πληροφορία για την πόλη που δίνει η παρουσία στο παιχνίδι του κτιρίου της cosmote στη λεωφόρο Ηρακλείου). Ο δε δήμος καλύπτει κάποιες ανάγκες του αναλαμβάνοντας ρόλο dealer της εταιρείας. Πέρα από το άμεσο ζήτημα της προβολής μια συγκεκριμένης εταιρίας, η διαμόρφωση σχέσεων ανάμεσα στο δήμο και τις επιχειρήσεις -χορηγούς ανοίγει δρόμους μελλοντική συνεργασία. Είτε αυτό μεταφράζεται σε ευκολότερη αδειοδότηση επιχειρήσεων είτε σε για ανάληψη εκ μέρους τους “εργολαβιών” για το δήμο.
Βέβαια το συγκεκριμένο γεγονός εντάσσεται σε μια ευρύτερη πολιτική του δήμου. Αντίστοιχο γεγονός αποτελεί και η ανάγνωση παραμυθιών σε παιδιά αποκλειστικά από την εκδοτική εταιρεία-χορηγό Μίνωας στις περσινές χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις του δήμου, η οποία συνδυάστηκε με αγορά βιβλίων από αυτήν, ενώ πολλά περισσότερα θα μπορούσαμε να πούμε για την αγορά βιβλίων για τον εμπλουτισμό της δημοτικής βιβλιοθήκης του δήμου από εμπόρους, ούτε καν εκδοτικούς οίκους και για το είδος των βιβλίων που επιλέχτηκαν (με το κριτήριο… «αυτά που διαβάζει ο πολύς ο κόσμος», όπως μας ενημέρωσε η δημοτική αρχή). Σε μια περίοδο που κυβέρνηση και ΕΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο μόνος δρόμος είναι η επιχειρηματοποίηση όλης της κοινωνίας , κάθε κοινωνικού χώρου και αγαθού ο Δήμαρχος μας δείχνει ότι είναι πιστός υπηρέτης αυτών των επιλογών. Η προσπάθεια να γίνει αποδεκτή η συμμετοχή χορηγών σε κάθε κοινωνική παροχή, στρώνει το δρόμο για τις εταιρίες στους δήμους. Η γενική παιδεία στην οποία θέλουμε να εντάσσουμε και δράσεις που θα στόχευαν στο να οικειοποιηθούν τα παιδιά που κατοικούν στη Ν Ιωνία τον τόπο αυτό, δεν μπορεί να εξαρτάται από τη θέληση ιδιωτών να τη χρηματοδοτήσουν και ούτε πολύ περισσότερο δεν αφορούν μια μειοψηφία των παιδιών της Ν Ιωνίας με βάση το ποσό που διέθεσαν οι χορηγοί. Αντίστοιχα ισχύουν για τις βιβλιοθήκες , τις εκδηλώσεις αλλά και σύντομα για την ίδια λειτουργία των σχολείων. Οι κοινωνικές παροχές είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα μας, αφορούν το σύνολο της κοινωνίας και ο μόνος δρόμος για να διασφαλιστούν και να προστατευτούν είναι η διεκδίκηση και κατάκτηση περισσότερων χρημάτων με βάση τις λαικές ανάγκες.
ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ - Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
