Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ - Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Μεγάλης έκτασης αντιδραστική αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση επιχειρείται από το υπουργείο παιδείας και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Με μεγάλου εύρους συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων ελπίζει να αλλάξει το χάρτη της εκπαίδευσης. Προωθεί σήμερα ό,τι με μένος προσπάθησαν αλλά απέτυχαν, οι κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια. Οι σημερινές εξελίξεις έχουν την σφραγίδα ΔΝΤ και Ε.Ε. και προσβλέπουν σε ένα αγγλοσαξωνικό μοντέλο συντηρητικής αναδιάρθρωσης, ωστόσο αποτελούν βασική επιλογή της κυβέρνησης που θα τις έκανε έτσι κι΄ αλλιώς, καθώς αποτελούν προγραμματικές της δεσμεύσεις και στοιχείο της πολιτικής της.
Όλα αυτά γίνονται ακόμα σκληρότερα γιατί προωθούνται την εποχή ασφυκτικής λιτότητας και οικονομικού στραγγαλισμού των κοινωνικών δαπανών που επιβάλλει το μνημόνιο. Έτσι, οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις γίνονται πρώτη επιλογή της κυβέρνησης μια και η μείωση του εκπαιδευτικού πληθυσμού απαιτεί εκτεταμένη μείωση των τμημάτων. Σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο η κυβέρνηση καλείται να συστήσει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου "ανεξάρτητη ειδική ομάδα εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση) και την αποτελεσματικότερη χρήση πόρων"! Στα πλαίσια αυτά συγκροτεί ειδική "τρόικα" για την εκπαίδευση, με αποστολή τη δραστική περικοπή της κρατικής επιδότησης.
Με τη συγκρότηση αυτής της ομάδας η εκπαίδευση μπαίνει και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, που πλέον θα αποφασίζει για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια. Οι μαθητές θα στριμώχνονται σε υπεράριθμα τμήματα (σύμφωνα με το νομοσχέδιο προβλέπεται αριθμός 25 μαθητών ανά τμήμα), σε ακατάλληλα κτήρια, χιλιόμετρα μακριά από το σχολείο που λειτουργούσε στη γειτονιά τους. Mε τον τρόπο αυτό «εξοικονομούν» (στο υπουργείο) εκπαιδευτικούς, άρα δε χρειάζονται μόνιμους διορισμούς, αλλά ούτε πολλούς αναπληρωτές, μιας και αυτό το ρόλο θα παίζει ο εφεδρικός στρατός των εκπαιδευτικών που θα βρίσκονται στη «διάθεση» των διευθύνσεων και των περιφερειών -χωρίς οργανική θέση- με δικαίωμα να τους μετακινούν όπου θέλουν. Η όλη διαδικασία πρόκειται να καταργήσει και το 20% των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών σε μια χρονιά που αποχώρησαν με σύνταξη 11.500 εκπαιδευτικοί ενώ έγιναν μόλις 2.825  νέοι διορισμοί, με τα κενά στα σχολεία φυσικά να μεγαλώνουν. Όσο για τους γονείς θα βάλουν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν τα λειτουργικά έξοδα και τα μεταφορικά για τη μετάβαση των παιδιών τους στο σχολείο, ειδικά στην επαρχία, ενώ είναι σίγουρο πως από αυτή τη διαδικασία θα προκύψει σημαντικός αριθμός μαθητών που θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το σχολείο.
Συγκεκριμένα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση συνενώνονται 1523 σχολεία σε 672, καταργούνται δηλαδή 851 σχολεία! Επιπλέον υποβιβάζονται 157 δημοτικά και 92 νηπιαγωγεία. Στα νούμερα αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται τα εκατοντάδες ολοήμερα τμήματα σε δημοτικά και νηπιαγωγεία τα οποία επίσης καταργούνται. Χιλιάδες παιδιά θα στοιβάζονται σε υπεράριθμα τμήματα ενώ περισσότερες από 2.500 θέσεις εργασίας καταργούνται. Μόνο στην Νέα Ιωνία συγχωνεύονται, καταρχήν, έξι δημοτικά σχολεία, και καταργείται το σχολείο διαπολιτισμικής εκπαίδευσης.
 Με αυτά τα δεδομένα, η Νέα Ιωνία, θα βρεθεί το Σεπτέμβρη με τουλάχιστον 15 λιγότερες οργανικές θέσεις δασκάλων, δηλαδή θα υπάρχουν μεγάλα κενά, που ξέρουμε όλοι με τι ρυθμούς καλύπτονται, ενώ γνωρίζουμε ότι στο Μνημόνιο ν.4, υπάρχει οδηγία για πάγωμα των προσλήψεων δασκάλων και καθηγητών.
Το σχολείο που χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό θέλουν να το μεταλλάξουν σε ένα που αναζητά και εξασφαλίζει το ίδιο τη χρηματοδότησή του είτε από τους γονείς είτε από τους χορηγούς είτε και από τους δύο. Με πλήρη εξάρτηση από τους υπερχρεωμένους δήμους, που δε θα μπορούν να συντηρήσουν ούτε τα μισά σχολεία και τις παρεμβάσεις των δημάρχων που στις περισσότερες των περιπτώσεων θα αυξάνουν τα ανταποδοτικά τέλη ή ακόμα και θα καλούν τους γονείς να πληρώνουν για τη λειτουργία τους. Ευθύνη βέβαια στο «καλλικρατικό» εκπαιδευτικό τοπίο που δημιουργείται δεν έχει μόνο η κυβέρνηση. Άξιοι συμπαραστάτες της και όλα εκείνα τα στελέχη, περιφερειάρχες, διευθυντές εκπαίδευσης, προϊστάμενοι, σχολικοί σύμβουλοι και μέλη δημοτικών συμβουλίων που έκαναν τη βρόμικη δουλειά και νομιμοποίησαν με τις «προτάσεις» τους αυτή την αντιεκπαιδευτική πολιτική. Ευθύνη επίσης έχουν και όσοι έκαναν ότι δεν έβλεπαν την κατάσταση όπως διαμορφωνόταν και έσπερναν αυταπάτες για τα δήθεν θετικά του Καλλικράτη.
Οι καταργήσεις σχολείων είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με τη σύνδεση της χρηματοδότησης με την αποτελεσματικότητα της κάθε σχολικής μονάδας, που έχει άμεση αντανάκλαση στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης που παρέχεται. Με το νέο νομοσχέδιο, χάνεται το «ενιαίο περιεχόμενο» στην εκπαίδευση και άρα «ίσο» (έστω όσο γίνεται) δικαίωμα στη γνώση των μαθητών σε όποια γειτονιά, περιοχή και πόλη βρίσκονται. Αντίθετα, ανοίγει ο δρόμος της προσαρμογής του περιεχομένου των μαθημάτων σε δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια και πανεπιστήμια, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της «τοπικής ανάπτυξης», με την ανάλογη παρέμβαση-χρηματοδότη των επιχειρήσεων και φυσικά τον ανάλογο ανταγωνισμό μεταξύ των σχολείων ώστε να μπορέσουν αν επιβιώσουν. Το κάθε σχολείο θα τρέχει να βρει τα δικά του προγράμματα και το χρηματοδότη του χορηγό. Αν δεν τα καταφέρνει θα κλείνει ως αποτυχημένο. Οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούνται από τους διευθυντές και τους και από τους «χορηγούς», θα μετακινούνται (ή θα απολύονται), ενώ οι γονείς των παιδιών με τα κουπόνια στο χέρι θα ψάχνουν να βρουν το  «καλύτερο» σχολείο.

Τίποτα δεν τέλειωσε...
Όλα κρίνονται από τη δυναμική αντίδραση ΟΛΩΝ ΜΑΣ...
Το προηγούμενο διάστημα με πρωτοβουλία των συλλόγων εκπαιδευτικών και των συλλόγων γονέων έγιναν εκατοντάδες συγκεντρώσεις –διαμαρτυρίες σε γραφεία εκπαίδευσης, περιφερειακές διευθύνσεις, δημοτικά συμβούλια. Γονείς κι εκπαιδευτικοί ανέδειξαν ένα κίνημα αντίστασης στην αντιεκπαιδευτική λαίλαπα, υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου, ενάντια σε λογικές που αντιμετωπίζουν γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς, όλους εμάς ως «ανθρώπινους πόρους», δηλαδή ως πηγή τεράστιου κέρδους για τους λίγους.
Απέναντι σε όλα αυτά, εμείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι/ες, γονείς και κάτοικοι της Νέας Ιωνίας δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς. Οι αγώνες που διεξάγονται στην εκπαίδευση αφορούν και εμάς. Τα αιτήματά τους άλλωστε κάθε άλλο παρά άσχετα είναι από την πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά στη γειτονιά της, με τα χαμηλά εισοδήματα που δεν μπορούν να αντέξουν το κόστος του σημερινού «σχεδόν δημόσιου σχολείου», των πανάκριβων ιδιαίτερων μαθημάτων και των φροντιστηρίων, μιας γειτονιάς με αρκετά προβληματικά σχολικά κτίρια και ελλείψεις στο  εκπαιδευτικό προσωπικό. Για όλους αυτούς τους λόγους πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο να συναντηθούμε, να συζητήσουμε ανοιχτά και να πράξουμε συλλογικά.
Με συνελεύσεις της χώρους δουλειάς και της γειτονιές, μαζί συλλόγους γονέων, συλλόγους διδασκόντων, εκπαιδευτικών, ΕΛΜΕ, μαζί  με μαθητές και κατοίκους της περιοχής της, με συντονισμό να αναδείξουμε ένα παλλαϊκό κίνημα Παιδείας για την ανατροπή του σκοταδισμού της αγοράς, του Μνημονίου και της κυβέρνησης. Ακούραστοι, με δυναμικές, αποφασιστικές μορφές ανυπακοής και πάλης, θα αγωνιστούμε για να ανακληθεί το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας.
 
·         Κάτω η αντιεκπαιδευτική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
·         Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο με δίχρονη προσχολική αγωγή.
·         Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία
·         Καμία κατάργηση-συγχώνευση σχολείων, τμημάτων και μετακίνηση μαθητών σε άλλα σχολεία
·         Καθιέρωση ως 20 μαθητών ανά τμήμα στα δημοτικά και ως 15 μαθητών ανά τμήμα στα νηπιαγωγεία και στις Α’, Β’ τάξεις.
·         Μόνιμοι μαζικοί διορισμούς εκπαιδευτικών σε όλες τις θέσεις . Άμεση κάλυψη των πραγματικών αναγκών


ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ- ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ