Στην εποχή του φόβου, του ΔΝΤ και της καταιγίδας των μέτρων εξαθλίωσης των εργαζομένων
Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Νοέμβρη φέρουν το στίγμα της κρίσης και του «μνημονίου», τη σφραγίδα των μέτρων κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΔΝΤ – κεφαλαίου. Φέρνουν μαζί τους τη σιγουριά ακόμα μεγαλύτερης λεηλασίας των εργατικών δικαιωμάτων και της καταλήστευσης του εργατικού εισοδήματος μέσα από φόρους, αυξήσεις στις τιμές, πάγωμα μισθών, απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις βασικών τομέων δημοσίων αγαθών, χέρι – χέρι με την άγρια καταστολή των αγώνων και των όποιων αντιστάσεων.
Το υποκριτικό σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» έχει δώσει τη θέση του στη σκέτη βαρβαρότητα. Στην βαρβαρότητα της αγοράς και των ληστρικών διαθέσεων του κεφαλαίου απέναντι στα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζόμενων και της νεολαίας. Πέρα από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαλύει κυριολεκτικά το δημόσιο σύστημα υγείας, μετατρέποντας τα νοσοκομεία σε ιδιωτικά ιατρεία που θα κυνηγούν «πελάτες» για να επιβιώσουν οικονομικά, την παιδεία, με τις δραματικές ελλείψεις σε δασκάλους και καθηγητές, ενώ λεηλατούν ακόμα και τη γενιά των 700 ευρώ, μετατρέποντάς τη στην καύσιμη ύλη για να δουλέψουν οι μηχανές της κερδοφορίας τους. Μια νέα γενιά της αθλιότητας των 500 ευρώ βρίσκεται μπροστά μας.
Καλλικράτης: από την «Τοπική Αυτοδιοίκηση» στο συγκεντρωτικό τοπικό κράτος
Η λεγόμενη «διοικητική μεταρρύθμιση» του Καλλικράτη αποτελεί μια τεράστια αντιδραστική τομή στη διάρθρωση και το ρόλο του κράτους. Η νέα κατάσταση αποσκοπεί στην προσαρμογή του κράτους στις απαιτήσεις του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος, ενώ σχετίζεται με την κρίση που βιώνουμε και την προσπάθεια υπέρβασής της σε βάρος των εργαζομένων με το συγκεκριμένο σχέδιο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη συμπαράσταση ΝΔ- ΛΑΟΣ επιλέγει να υλοποιήσει.
Οι δήμοι επωμίζονται πλέον μια τεράστια γκάμα αρμοδιοτήτων που αφορούν την καθημερινότητα του δημότη (πολεοδομικές ρυθμίσεις, υγεία-πρόνοια, ανέγερση σχολείων, κοινωνική πολιτική, υγειονομικός έλεγχος, κ.α.). Για να λειτουργήσουν θα πρέπει να βρουν πόρους μέσω της ενίσχυσης της ανταποδοτικής λειτουργίας των υπηρεσιών τους, δηλαδή, την μεγαλύτερη σύνδεσή τους με τις επιχειρήσεις, τη λειτουργία τους με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, την αύξηση της τοπικής φορολογίας, καθώς και την προσφυγή στον τραπεζικό δανεισμό για να αποπληρώσουν τα ήδη μεγάλα χρέη τους αλλά και τις νέες ανάγκες που θα προκύπτουν. Θέλουν ο δήμος να πουλάει προϊόντα με κέρδος και όχι να παρέχει κοινωνικές υπηρεσίες. Όλο και περισσότερες υπηρεσίες, που κανονικά θα έπρεπε να παρέχονται δωρεάν, θα παραχωρούνται σε εργολάβους και θα καταργούνται ή θα υλοποιούνται μέσω ΣΔΙΤ των δήμων με εταιρίες, με αποτέλεσμα να γίνονται ανταποδοτικές και οι δήμοι να λειτουργούν με χαρακτηριστικά επιχείρησης. Περαιτέρω, η εποχή του «νέου εργασιακού μεσαίωνα» στο δημόσιο αρχίζει με τις απολύσεις των συμβασιούχων της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Τα παραπάνω απαιτούν έναν περισσότερο συγκεντρωτικό και απρόσιτο στον πολίτη διοικητικό μηχανισμό. Ο «Καλλικράτης» με την ισχυροποίηση του ρόλου του δημάρχου και τη δημιουργία οργάνων όπως η Εκτελεστική Επιτροπή επιχειρεί να στήσει στο τοπικό επίπεδο μια μικρογραφία του κεντρικού κράτους, αποδυναμώνοντας κάθε προσπάθεια παρέμβασης στις αποφάσεις της τοπικής πλέον, «κυβέρνησης». Συνολικά ο στόχος είναι η ολοκλήρωση της δημιουργίας ενός πιο αντιδημοκρατικού και γραφειοκρατικού, εχθρικού στους εργαζόμενους, φορομπηχτικού και ανταποδοτικού, πλήρως ενσωματωμένου στις κεντρικές κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της Ε.Ε, «τοπικού κράτους». Ένα δήμο πλήρως διεφθαρμένο αφού με τόσες αρμοδιότητες οι πελατειακές σχέσεις τα σκάνδαλα θα αποτελούν καθημερινότητα. Με αυτή την έννοια πρόκειται για ένα μέτωπο συνολικής αντιπαράθεσης. Δεν έχουμε τις αυταπάτες για τη δυνατότητα μιας «καλύτερης πιο δημοκρατικής, λαϊκής» διαχείρισης που φαίνεται να έχουν άλλες δυνάμεις της αριστεράς. Οι δήμοι και οι περιφέρειες, ιδιαίτερα οι «Καλλικρατικοί» είναι απόλυτα εχθρικοί απέναντι στην εργαζόμενη πλειοψηφία και θα υποβαθμίζουν την καθημερινότητα μας.
Νέα Ιωνία-Δεν υπάρχουν συσχετισμοί που δεν ανατρέπονται, πολιτικές που δεν αλλάζουν.
Η πραγματική κατάσταση που βιώνουμε στη Νέα Ιωνία δεν αποτελεί εξαίρεση απέναντι σε αυτή που διαμορφώνεται συνολικά. Η ακρίβεια, η λιτότητα, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η εμπορευματοποίηση της γνώσης, η καταστολή-κυρίως απέναντι στους μετανάστες της πόλης μας, η ανεργία και το κλείσιμο των τελευταίων παραγωγικών μονάδων (Τριουμφ), οι απολύσεις με κάθε εργαζόμενο στη Singular, στο Jumbo, στο Atlantic, στο ΑΒ Βασιλόπουλο, να περιμένει στο τέλος κάθε μήνα αν θα είναι και την επόμενη μέρα στη δουλειά, η τσιμεντοποίηση, ο κίνδυνος μεγαλύτερης συρρίκνωσης των ελεύθερων δημόσιων χώρων (ΟΤ 150), ο ασφυκτικός εγκλεισμός της πόλης από τους εμπορικούς πολυχώρους-μεγαθήρια κατανάλωσης και «διασκέδασης» (The Mall – Άλσος Βείκου), η αυξανόμενη δημοτική φορολογία, οι ελλείψεις δασκάλων και καθηγητών στα σχολεία, τα αυξανόμενα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς με το πέταγμα έξω από αυτά εκατοντάδων μικρών παιδιών κάθε χρόνο, οι απλήρωτοι γιατροί στο νοσοκομείο Αγία Όλγα, η υποβάθμιση των δημοτικών κοινωνικών παροχών σε συνδυασμό με τη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομιά κριτήρια... είναι στιγμές από την καθημερινή μας ζωή στη Ν. Ιωνία.
Ως Εκτός Σχεδίου δημιουργηθήκαμε στην περιοχή πριν από τέσσερα χρόνια. Σε αυτό το διάστημα, μάθαμε πολλά. Προσπαθήσαμε να απαντήσουμε με αριστερό ριζοσπαστικό τρόπο στα διλήμματα που εμφανίζει η αντιπαράθεση με την κυρίαρχη πολιτική στο δήμο. Επιδιώξαμε να έχουμε μια παρέμβαση με αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά σε ένα σύνολο ζητημάτων, τόσο σε κεντρικά πολιτικά ζητήματα όσο και σε τοπικά. Από τα ζητήματα των ελεύθερων χώρων και της τσιμεντοποίησης της πόλης μας (με το υπόγειο γκαράζ στο 150, την ΕΡΙΟΤΕΚ, το οικόπεδο Ανταμς, το μεγαθήριο στο άλσος Βεϊκου), της καταστολής και του ρατσισμού (με την εκδίωξη των ρομά από το άλσος Βεϊκου και τις επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες στη Νέα Ιωνία αλλά και τον αποκλεισμό τους από τα πανηγύρια του Χαραλάμπους στις Ιωνικές Μέρες), της στήριξης των συλλόγων γονέων για την κατάργηση των τροφείων και την εγγραφή όλων των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς, ως την δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου το 2008, τη στήριξη των δασκάλων, των καθηγητών και των φοιτητών απέναντι στα αντιεκπαιδευτικά εκτρώματα των εκάστοτε υπουργών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και την παρέμβασή μας ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης και το ΔΝΤ, προσπαθήσαμε να αρθρώσουμε ένα διαφορετικό λόγο ανιχνεύοντας δρόμους μιας συνολικά διαφορετικής λογικής για την καθημερινότητά μας για τη ζωή μας.
Η συμμετοχή μας στις εκλογές έρχεται ως συνέχεια αυτής της δράσης.
Το μέλλον ανήκει σε εμάς - Οι αγώνες είναι μέρος της λύσης.
Στις μέρες που ζούμε κυβέρνηση-ΕΕ και όλο το αστικό μπλοκ εξουσίας μας θέλουν φοβισμένους. Μας θέλουν εργαζόμενους χωρίς ωράριο, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ασφάλιση. Μας θέλουν μαθητές και φοιτητές που θα τρέχουμε από εξετάσεις σε εξετάσεις για να πιστοποιούμε (με το αζημίωτο) πακέτα καταρτίσεων. Μας θέλουν φαντάρους από τα 18 για να υπηρετούμε τα συμφέροντα του κάθε Λάτση, Κόκκαλη ή Βαρδινογιάννη χωρίς να ρωτάμε πολλά. Μας θέλουν κατοίκους πειθήνιους στοιβαγμένους σε κουτιά. Μας θέλουν να αγοράζουμε και να πουλάμε τα πάντα, τη διασκέδασή μας, την υγεία μας, την παιδεία μας, το χρόνο μας, τις σχέσεις μας, τη ζωή μας.
Στις εκλογές αυτές θα κριθεί αν θα βγουν ενισχυμένοι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , η ΕΕ και το μπλοκ εξουσίας ώστε να συνεχίσουν με ακόμα πιο βάρβαρο τρόπο την επίθεσή τους στο λαό ή αν θα καταδικαστεί η κυβέρνηση και συνολικά το πολιτικό σύστημα και η βάρβαρη πολιτική του. Εμείς θέλουμε να μπορέσει να εκφρασθεί με όσο το δυνατόν πιο μαζικούς όρους η οργή του κόσμου σε αριστερή, ανατρεπτική, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Να καταδικαστεί συνολικά η πολιτική τους και ο Καλλικράτης. Πρέπει ο Νοέμβρης να γίνει το εφαλτήριο για αγώνες ανατροπής του «μνημονίου» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Μια τέτοια πολιτική παρέμβαση δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική όσο περιορίζεται σε μια λογική «αριστερούτσικης» διαχείρισης της κατάστασης, ούτε όταν αναλώνεται στην προσπάθεια εσωτερικής αναδιάταξης της αριστεράς, εγκλωβίζοντας τη συζήτηση γύρω από την ενότητα ή τη διάσπαση τμημάτων της, αδυνατώντας ή μη θέλοντας να οργανώσει αγώνες ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική σε συνθήκες μάλιστα μιας πολιτικής κρίσης. Η Αριστερά ή θα είναι αντιδιαχειριστική και συνολικά αντιπαραθετική ενάντια στο σύστημα ή δεν θα είναι αποτελεσματική Αριστερά.
Δε θέλουμε να ζήσουμε σε ένα σύστημα που καταστέλλει τις επιθυμίες μας, ένα σύστημα που καταστρέφει τη φύση, την κοινωνία, τη χαρά μας. Οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος δείχνουν ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια με τη συμβολή μας στη συγκρότηση μιας πολιτικής παρέμβασης που θα χαρακτηρίζεται από:
· Αριστερή - αντιδιαχειριστική λογική ανεξάρτητη από το κράτος και τα καθεστωτικά κόμματα, που μέσα από «θεσμούς» αυτοοργάνωσης, θα προωθεί τη συμμετοχή, τον κοινωνικό έλεγχο και τη δημοκρατία στη λήψη των αποφάσεων. Που θα ξεφεύγει από τα όρια της κυρίαρχης πολιτικής και της λογικής του κέρδους και θα διεκδικεί μια πόλη των αναγκών και δικαιωμάτων μας.
· Σύγχρονη και ανατρεπτική αντίληψη που θα θεωρεί την πόλη κοινωνικό προϊόν ενάντια σε λογικές που την μετατρέπουν σε εμπόρευμα και τον κάτοικο σε πελάτη.
· Ριζοσπαστική παρέμβαση που να συμβάλλει στη δημιουργία ενός κινήματος δράσης των κατοίκων, που θα ξεκινά από «τα κάτω», θα διεκδικεί να έχει κυρίαρχο λόγο για ότι συμβαίνει στην πόλη μας, θα διεκδικεί ελεύθερους χώρους και περισσότερο πράσινο, θα αντιστέκεται στην ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση, θα ζητάει ποιοτικές και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες (παιδεία, άθληση, υγεία, συγκοινωνίες, πολιτισμός), θα έρχεται σε ρήξη με τη λογική του καπιταλιστικού κέρδους, την «ανταγωνιστικότητα», την δικτατορία της αγοράς.
Το επόμενο διάστημα οφείλουμε όλοι πιο αποφασιστικά να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την αναγέννηση της δικής μας συλλογικής πάλης στην γειτονιά και σε κάθε χώρο δουλειάς:
· Για να ξεδιπλωθούν μαχητικοί αποφασιστικοί αγώνες
· Για την ανατροπή της επίθεσης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, του κεφαλαίου.
· Για να πληρώσει την κρίση η εργοδοσία και οι τραπεζίτες, και όχι οι εργαζόμενοι. Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος τους. χρωστάμε σε κανέναν.
· Για να ανατραπεί ο Καλλικράτης στην πράξη
· Για να καταδικάσουμε το δήμο – επιχείρηση, τις πολιτικές που μετατρέπουν την πόλη σε εμπόρευμα, τους υποψήφιους δημάρχους – μάνατζερ
· Για να προωθήσουμε την οικοδόμηση αμεσοδημοκρατικών, συνελευσιακών θεσμών αυτοοργάνωσης ανταγωνιστικών στους δήμους και το κράτος.
· Για να πληρώσουν πολιτικά και ηθικά οι δημοτικές αρχές που στήριξαν αυτές τις πολιτικές και οι συνοδοιπόροι τους.
· Για να σταματήσει η εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων, η δημιουργία μεγαθηρίων, η περαιτέρω τσιμεντοποίηση της περιοχής μας.
Σε αυτή την προσπάθεια καλούμε τους εργαζόμενους /ες και τους νέους/ ες να στηρίξουν ενεργητικά την Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Ν. Ιωνία « Εκτός Σχεδίου» στην πορεία μέχρι τις εκλογές και πολύ περισσότερο μετά από αυτές.
ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
Web: www.ektossxediou.blogspot.com, e-mail:ektossxediou@gmail.com-->
